Hot Love รวมเรื่องรักฉบับร้อน Vol.2 (1 เล่มมี 3 เรื่องสั้น นางเอกเป็นพี่น้องกัน) (NC25+)/ R.Porn (ภรปภัช) (ทำมือ ใหม่ แถมฟรีปกพลาสติกใส )

ผู้แต่ง  R.Porn (ภรปภัช)

สภาพหนังสือ   หนังสือใหม่

Hot Love รวมเรื่องรักฉบับร้อน Vol.2 (1 เล่มมี 3 เรื่องสั้น นางเอกเป็นพี่น้องกัน)

1. เสี่ยงรัก CEO ร้าย (เจสัน & นับดาว)

ในคืนฉลองวันเกิดหัวหน้าแผนก

‘นับดาว’ เกือบโดนคนเลวพรากพรหมจรรย์

แต่โชคดีที่มีคน ‘ช่วย’ ไว้ทัน

และเขาคนนั้นก็คือ ‘เจสัน’ CEO คนใหม่ของเธอ

“ขอโทษนะ แต่ผมต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อให้อาการของคุณทุเลาลง ไม่อย่างนั้นคุณขาดใจตายตรงนี้แน่”

“แต่...อื้อ...” เธอไม่ทันได้คัดค้านหรือปฏิเสธ ร่างเล็กก็ถูกยกขึ้นมานั่งบนตักหนา ก่อนที่เขาจะบดขยี้ริมฝีปากของเธอด้วยปากของตนเองอีกครั้งและคราวนี้มันช่างเร่าร้อนจนเธอแทบลืมหายใจ

ชายกระโปรงของเธอเลิกขึ้นมาจนถึงโคนขาอ่อน มือใหญ่ข้างหนึ่งของเขาสอดเข้าไปตรงหว่างขาเรียวแล้วกดลงตรงจุดอ่อนไหว จุดที่ไม่มีใครเคยสัมผัสมาก่อน แม้ว่าเขาจะไม่ได้ล้วงเข้าไปจนถึงเนื้อใน เป็นเพียงการสัมผัสผ่านทางเนื้อผ้าเรียบลื่นตัวจิ๋ว แต่มันกลับทำให้ท้องไส้ของเธอปั่นป่วน หัวใจก็เต้นแรงทั้งยังเต็มไปด้วยความเรียกร้องและต้องการอะไรที่มากกว่านั้น

ฝ่ามือร้ายกาจขยับพลิกพลิ้วไปมาอยู่ตรงกึ่งกลางกายของเธออยู่นานจนหญิงสาวรับรู้ถึงความเปียกชื้นของตัวเอง มันช่างเป็นความทรมานที่ผสมผสานกับความสุขสมอย่างที่เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อน

แต่เมื่อระลึกได้ว่าเธอกำลังทำเรื่องน่าอายกับผู้ชายแปลกหน้าที่เจอกันไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง สำนึกในใจก็บอกว่าเธอควรจะห้ามปรามเขา แต่เหมือนว่าร่างกายของเธอจะไม่ยอมเชื่อฟังเลยสักนิด เพราะฤทธิ์ยาที่ได้รับนั้นมันบอกว่าเธอควรปล่อยให้เขา ‘ช่วย’ อย่างนี้ต่อไปอีกสักหน่อย

อย่างน้อยตอนนี้เธอก็ไม่รู้สึกทรมานเหมือนในตอนแรกอีก และเขาก็ไม่ได้คิดจะทำอะไรมากไปกว่านั้น เขาไม่ได้ล้วงมือเข้ามาในโพรงที่ชุ่มฉ่ำ ไม่ได้แตะต้องเนื้อแท้ของเธอ นอกจากริมฝีปากที่บดขยี้กันอยู่ในตอนนี้

หญิงสาวหายใจหอบสะท้านเมื่อเขาผละริมฝีปากออกไปอีกครู่หนึ่ง แววตาเรียบนิ่งที่เธอเห็นก่อนหน้าเริ่มมีประกายบางอย่างที่ทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงมากขึ้นทุกขณะ นั่นเพราะเธอคงไม่รู้ตัวว่าตอนนี้ริมฝีปากจิ้มลิ้มที่บวมเจ่อกับความเปียกลื่นที่เขาสัมผัสได้ มันกำลังทำให้เขาต้องตกที่นั่งลำบากเสียเอง

ลำบากตรงที่อวัยวะบางอย่างตรงกลางกายของเขามันเริ่มขยายใหญ่ขึ้นจนผลิพุ่งดุนดันกางเกงผ้าเดนิมราคาแพงนั้นขึ้นมาอย่างช้าๆ บ่งบอกว่าเขาเองก็ต้องการปลดปล่อยไม่ต่างกัน

2. พ่ายปรารถนาอาจารย์เถื่อน (เชส & แพรฟ้า)

เพราะดันไปกล่าวหาว่าเขาเป็นพวกโรคจิต

‘แพรฟ้า’ นักศึกษาสาวแสนสวยก็เลยดวงซวย โดนอาจารย์หนุ่มสุดโหดอย่าง ‘เชส’ หมายหัวตั้งแต่วันนั้น

“อาจารย์คะ เดี๋ยวค่ะ”

แพรฟ้ารีบวิ่งไปขวางหน้าอาจารย์หนุ่มก่อนที่เขาจะก้าวเข้าไปในห้อง

“คุณมีอะไรจะคุยกับผมอีกไม่ทราบ” เชสกอดอกแล้วมองหน้าเธออย่างหงุดหงิดใจ เพราะเธอกล้าตามเขาขึ้นมาถึงบนห้องพักโดยไม่คิดกลัวอะไรบ้างเลย

ไม่กลัวเลยว่าเขาก็คือผู้ชายคนหนึ่ง...

“หนูแค่อยากรู้ว่ารายงานที่หนูส่งไปมันพลาดตรงไหนคะ ทำไมของเพื่อนๆ ถึงผ่านหมด มีแค่หนูที่ไม่ผ่านอยู่คนเดียว”

“ผมเคยบอกไปแล้วนี่ว่ารายงานของคุณมีปัญหาตรงไหน”

“แต่หนูก็แก้ตามที่อาจารย์บอกหมดแล้วนะคะ แน่ใจเหรอคะว่าที่อาจารย์ไม่ให้หนูผ่านไม่ใช่เป็นเพราะเหตุผลอื่นจริงๆ”

“แล้วคุณคิดว่าจะมีเหตุผลอะไรอีกล่ะแพรฟ้า”

“ก็เหตุผลที่ว่าหนูเคย...ต่อยหน้าอาจารย์แล้วเข้าใจผิดคิดว่าอาจารย์เป็นโรคจิตไงคะ”

“หน้าตาผมเหมือนคนที่เจ้าคิดเจ้าแค้นขนาดนั้นเชียว”

“ใช่ค่ะ” เธอพยักหน้ารับในทันที

“งั้นก็คงจะใช่อย่างที่คุณว่าล่ะมั้ง”

“อ้าว ทำไมอาจารย์เป็นคนแบบนี้ล่ะคะ เรื่องนั้นมันผ่านมานานแล้ว หนูก็ขอโทษอาจารย์ไปตั้งหลายครั้งแล้วด้วย จะให้หนูทำยังไงอีกคะ อาจารย์ถึงจะพอใจ”

“อืม...นั่นสินะ คุณจะต้องทำยังไงดีล่ะ ผมถึงจะพอใจ”

เขาก้าวเข้ามาใกล้เธอจนเกือบชิด ส่วนเธอก็ก้าวถอยหลังไปเรื่อยๆ เพราะกลัวจะโดนคนเถื่อนๆ อย่างเขาบีบคอเอา และเมื่อแผ่นหลังบางชนเข้ากับประตูห้องของเขาจนหมดทางหนี เชสก็ทาบมือทั้งสองข้างกับประตูบานใหญ่และกักเธอไว้ในวงแขนของเขา

“อาจารย์...จะทำอะไรคะ ถ้าอาจารย์ทำร้ายหนู หนูจะร้องให้คนช่วยจริงด้วย” เธอบอกเขาเสียงสั่น

เพิ่งมานึกได้หรือไงว่าควรจะกลัว เด็กบ้านี่!

“งั้นก็ร้องให้ดังๆ ล่ะ เพราะทั้งชั้นนี้ไม่มีใครอยู่หรอก นอกจากผมคนเดียวเท่านั้น”

“ช่วย...อื้อ...”

3. สะดุดรักพ่อเพื่อน (ฌอร์ณ & จันทร์เจ้า)

'จันทร์เจ้า' แอบหลงรักใครคนหนึ่ง

ที่เคยขับรถเฉี่ยวเธอไปเมื่อหลายวันก่อน

แต่เมื่อได้มีโอกาสพบกันอีกครั้ง

เธอจึงได้รู้ว่า 'ฌอร์ณ'  เป็นบิดาเพื่อนรักของเธอเอง

จันทร์เจ้ายกมือขึ้นทาบบนหน้าผากของคนที่นอนนิ่งอยู่นาน อย่างกล้าๆ กลัวๆ แต่เพียงแค่มือบางสัมผัสกับผิวของเขา หญิงสาวก็ต้องสะดุ้งเฮือกเมื่อเขาลืมตาขึ้นมาแล้วคว้ามือเธอไว้

“คุณจะทำอะไร”

“เอ่อ...หนูแค่จะดูว่าคุณมีไข้รึเปล่า ถะ...ถ้าคุณไม่เป็นอะไรแล้วก็ดีค่ะ หนูขอตัวกลับก่อนนะคะ”

“แล้วไม่รอรินเค้าแล้วหรือไง”

“มะ...ไม่แล้วดีกว่าค่ะ เอาไว้หนูค่อยโทรหารินอีกที”

“แล้วจะกลับยังไง”

“หนูจะเรียกแท็กซี่ไปค่ะ”

“งั้นเดี๋ยวผมไปส่งคุณเอง รินเค้าจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง”

“ไม่เป็นไรค่ะ รบกวนคุณเปล่าๆ”

“แค่ขับรถไปส่งเพื่อนของรินไม่รบกวนอะไรหรอก ถ้าผมไม่ไปส่งคุณน่ะสิ เธอคงได้บ่นผมแย่แน่”

“น่าอิจฉารินจังเลยนะคะ”

“อิจฉา? คุณจะอิจฉาเพื่อนไปทำไม”

“ก็อิจฉาที่รินเค้ายังมีคุณพ่อให้คอยบ่นไงคะ แต่หนู...ไม่มีโอกาสนั้นแล้ว” จันทร์เจ้าบอกด้วยรอยยิ้มแสนเศร้า

“คุณพ่อ? ใครพ่อใคร”

“อ้าว ก็คุณฌอร์ณไงคะ คุณเป็นพ่อของยัยรินไม่ใช่หรือไงกัน”

“ใครบอกคุณ?”

“ก็ยัยรินไงคะ เธอบอกหนูเองวันที่เราเจอกันครั้งแรก”

“อ้อ...อย่างนี้เองสินะ มิน่าล่ะ...” ฌอร์ณนึกอยากจะลงโทษคนต้นเรื่องให้หนักๆ ที่ไปบอกเพื่อนแบบนั้น

“มิน่า...อะไรเหรอคะ”

“ก็มิน่าล่ะคุณถึงดูกลัวผมนัก ทั้งที่แอบชอบผมอยู่แท้ๆ”

ได้ยินอย่างนั้นจันทร์เจ้าก็ถึงกับตกใจมาก เธอจึงต้องรีบปฏิเสธจนลิ้นแทบจะพันกันอยู่แล้ว

“ไม่นะคะ ไม่จริงเลยสักนิด หนูไม่ได้แอบชอบคุณซะหน่อย อย่ามากล่าวหากันแบบนั้นนะคะ”

“กล่าวหางั้นเหรอ? งั้นคุณตอบผมหน่อยสิว่าเวลาที่ผมมองตาคุณแบบนี้ สัมผัสคุณแบบนี้...คุณไม่ได้รู้สึกอะไรเลยจริงๆ”

เขาออกแรงรั้งเธอเข้ามาในอ้อมแขนก่อนจะมองสบตาเธอนิ่ง เล่นเอาหัวใจของสาวน้อยเต้นตึกตักไปหมด แต่เมื่อระลึกได้ว่าเขาเป็นคนที่เธอควรอยู่ห่างให้ไกลที่สุด เธอก็รีบดันอกกว้างให้ออกห่าง แต่มันกลับยากเย็นเหลือเกิน

“ปละ...ปล่อยหนูนะคะ หนูจะกลับบ้านแล้ว”

“คุณยังไม่ได้ตอบคำถามผมเลยนะจันทร์เจ้า”

“หนูไม่มีอะไรจะตอบคุณค่ะ”

“งั้นก็แปลว่าคุณชอบผมจริงๆ”

“คนบ้า! อย่ามาทึกทักเอาเองนะคะ หนูไม่มีวันชอบสามีของคนอื่นหรอก ปล่อยนะ!” เธอดิ้นขลุกขลักแต่เขาก็ไม่คิดจะปล่อยมือ

“แล้วถ้าผมจะบอกคุณว่าผมไม่เคยเป็นสามีของใคร และไม่เคยเป็นพ่อของใครด้วยล่ะ คุณจะยอมรับว่าชอบผมรึเปล่า”

“นี่คุณ...หมายความยังไงคะ”