เมียลับของหมอธีร์ (NC25+)/ พุดพิชชา (ภรปภัช) (ทำมือ ใหม่..แถมฟรี ปกพลาสติกใส )

ผู้แต่ง  พุดพิชชา (ภรปภัช)

สภาพหนังสือ   หนังสือใหม่

นายแพทย์ ธีรกิจ’

ทายาทลำดับที่สองของโรงพยาบาลดัง

พ่วงตำแหน่งศัลยแพทย์ระบบประสาทและสมอง

บังเอิญได้เจอกับนักศึกษาสาวคนหนึ่งที่หน้าลิฟต์

ในขณะที่เขากำลังเขี่ยผู้หญิงอีกคนหนึ่งทิ้งเพราะความเบื่อหน่าย

และนั่นก็เป็นสาเหตุให้ ‘กมลชนก’ รู้สึกไม่ถูกชะตากับเขาตั้งแต่แรกเจอ

โดยไม่รู้เลยว่าผู้ชายรักง่ายหน่ายเร็วคนนี้

เป็นคนฝากงานให้เธอทั้งที่ไม่ได้รู้จักกัน

กระทั่งวันหนึ่งเมื่อหญิงสาวประสบปัญหาใหญ่ในชีวิต

เธอจึงต้องจำใจรับข้อเสนอเป็นของเล่นให้ผู้ชายมักมากคนนั้น

จนเกิดเป็นความผูกพันโดยไม่ทันได้ตั้งตัว

===โปรยปราย===

“ถ้าหนูตกลง...คุณหมอจะให้หนูเท่าไหร่คะ”

“แล้วแต่เธอจะเรียกมาเลย ฉันจ่ายได้หมดอยู่แล้ว”

กมลชนกนิ่งคิดไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดจำนวนเงินที่ต้องการออกไปแล้วรอฟังคำตอบ

“งั้นหนูขอ...ห้า...ห้าแสนค่ะ จ่ายครึ่งแรกก่อนเริ่มงาน ส่วนครึ่งหลังก็ตอนจบงาน” เธอบอกเสียงสั่น ในชีวิตนี้ไม่เคยคิดเลยว่าจะต้องมาตกลงค่าตัวของตนเองกับผู้ชายที่เธอไม่ชอบหน้าที่สุดในโลกคนนี้

“คืนเดียวห้าแสน? เธอคิดว่าตัวเองเป็นใครถึงได้กล้าเรียกขนาดนี้” หมอหนุ่มหรี่ตามอง ‘ว่าที่นางบำเรอ’ ของเขาแล้วเหยียดยิ้มมุมปาก

“ก็...ก็คุณหมอบอกว่าแล้วแต่หนูจะเรียกไม่ใช่เหรอคะ แต่ไม่เป็นไรค่ะ ถ้าคุณไม่ไหว หนูจะไปเสนอให้คนอื่นแทนละกัน ขอตัวค่ะ”

กมลชนกหันหลังกลับแต่ยังไม่ทันจะได้ก้าวไปไหน เสียงของเขาก็เรียกเธอไว้เสียก่อน

“ฉันให้ห้าล้านจ่ายเลยตอนนี้ แต่ระหว่างเราจะไม่ใช่แค่คืนเดียวเหมือนที่ตกลงกันตอนแรก”

กมลชนกหันกลับมามองสบตาเขาพร้อมหัวใจที่เต้นตึกตักเพราะกำลังตื่นเต้นกับตัวเลขที่เขาเสนอให้ ก่อนที่จะถามเขาออกไปอย่างกล้าๆ กลัวๆ

“แล้ว...คุณหมอจะให้หนูทำ...เอ่อ...ทำงานให้คุณกี่คืนคะ”

“ทำงานสามร้อยคืน พักหกสิบห้าคืน”

“คะ? สามร้อยบวกหกสิบห้าคืน? นั่นมัน...ปีนึงเลยไม่ใช่เหรอคะ!” กมลชนกทำตาโตเมื่อคิดว่าตัวเองคงเข้าใจไม่ผิด

“ใช่ หนึ่งปีที่เธอต้องอยู่กับฉันเพื่อแลกกับเงินห้าล้าน ฉันว่ามันคุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้มอีกนะ เชื่อสิ ไม่มีใครให้เธอได้หรอกคืนละห้าแสนอย่างที่เธอต้องการน่ะ ดีไม่ดีจะโดนเค้าจิ้มฟรีแบบไม่ได้เงินสักบาทด้วยซ้ำ เอาเป็นว่าฉันจะให้เวลาเธอกลับไปคิดและทบทวนหนึ่งคืน แล้วพรุ่งนี้เช้าฉันจะมาเอาคำตอบ ถ้าเธอตกลงก็เตรียมเก็บเสื้อผ้าไปอยู่ที่คอนโดของฉันได้เลย แต่ถ้าเธอปฏิเสธ...เราจะไม่คุยเรื่องนี้กันอีก หวังว่าคงจะเข้าใจตรงกันนะ”

บอกแค่นั้นเขาก็เดินจากเธอไป โดยไม่คิดจะหันหลังกลับมามองเธออีกเลย