เล่ห์หนามงิ้ว แถมปกสวม ซีรีส์พิษรัก (NC18+) / มณชยาภา (คุณหญิง ร่ำรวยมหาศาล) (ทำมือใหม่ แถมฟรีปกพลาสติกใส)

ผู้แต่ง  มณชยาภา (คุณหญิง ร่ำรวยมหาศาล)

สำนักพิมพ์  ทำมือ

สภาพหนังสือ  หนังสือใหม่

ซีรีส์พิษรัก ประกอบด้วย (เนื้อเรื่อง ตัวละครไม่มีความเกี่ยวข้องกัน สามารถอ่านแยกกันได้)

1.หน้ากากดอกงิ้ว เขียนโดย เจียมใจ

2.เล่ห์หนามงิ้ว เขียนโดย มณชยาภา

3.เริงรานงิ้ว เขียนโดย เอลยา

4.ใต้ร่มใบงิ้ว เขียนโดย โมริน

(พระเอก ชื่อ หมอกันต์ / นางเอก ชื่อ หนาม นรีภัสร์ เด็กน้อย ชื่อ ขนุน ณนนท์)

รอบพรีเมียม รับ Standee ขนาด 7 cm 1 ชิ้น

หนังสือนิยายขนาด A5 ปกอ่อน (ชื่อเรื่องปั๊มฟอยล์ทอง) 1 เล่ม

☘️จำนวนคำประมาณ 110,000 คำ+++

☘️หน้าสี 4 หน้า ขาว-ดำประมาณ 386 หน้า

☘️ปกสวมเคลือบซอฟต์ทัช 1 แผ่น (ซีลพร้อมเล่ม)

☘️ที่คั่นไดคัต 1

☘️โปสต์การ์ด 1

☘️ส่งฟรีรอบพรีออร์เดอร์

🎉 พิเศษแถมสมุดโน้ต (เอาไว้เขียนด่าพระเอก 5555+) ขนาด A6 1 เล่มค่า ความหนาประมาณ 48 หน้า

.

love is venomous thorn that pricks your soul, causing deep wounds that never truly heal

'ความรัก' คือหนามพิษที่ทิ่มแทงจิตวิญญาณ ทำให้เกิด 'บาดแผลลึก' ที่ไม่มีวันจางหาย

หนามรักทิ่มปักฝังลึกปวดร้าว

แผลร้ายเจ็บหนึบนานยาว

ถอนร้าวรื้อหนามยังทิ้งรอย

................

“ตลอดเวลาที่ผ่านมา คุณกันต์รักหนามบ้างไหม”

กันต์ยกมุมปากขึ้น หยิบแว่นตาจากโต๊ะตรงหน้ามาสวมเพื่อจะมองเธอให้เต็มตา ใช้มือเชยคางให้เธอเงยหน้ามาฟังขณะตอบคำถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาทว่าชัดเจน

“คิดได้ยังไงว่าแค่มีอะไรกัน ผู้ชายจะรัก”

นรีภัสร์น่าจะช็อกกับคำตอบนี้พอสมควร ดวงตากลมโตแดงก่ำมองหน้าเขานิ่ง ใบหน้านวลขาวซีด สะอื้นแรงจนหอบหนัก แน่นอนว่าหัวใจเธอคงจะขาดวิ่น แหลกสลายไม่มีชิ้นดีเหมือนอย่างที่เขาเป็น...วันนั้น

“แล้วที่คุณกันต์พูดว่า...ชอบหนาม อยากอยู่กับหนาม อยากได้หนาม มัน...มันหมายความว่ายังไงคะ...”

เขายังคงยิ้ม และให้คำตอบเธอด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล “มันหมายความตามที่พูดเลยครับ ชอบ...อยากได้ อืม...ก็ไม่น่าเข้าใจยากนะ”

แววตาของกันต์ไหววูบไม่น้อยเมื่อเห็นน้ำตาของเธอที่ค่อย ๆ ไหลออกจากดวงตากลมโตกลิ้งลงบนแก้มเนียน

“คุณไม่ได้...คิดจะจริงจังกับหนามตั้งแต่แรกเหรอคะ ที่คุณกันต์เข้ามาในชีวิตหนามเพราะแค่...แค่อยากได้ตัวหนามเท่านั้นใช่ไหม”

เขารีบปรับแววตาตัวเองให้นิ่งสงบดังเดิมแล้วยอมรับตามตรง “ทำนองนั้น คุณสงสัยอะไรอีกไหม”

“มันไม่เคยมีสักนาที...หรือวินาทีเดียวก็ได้ที่คุณกันต์รู้สึกว่ารักหนามจริง ๆ เลยเหรอ” เธอแค่นเสียงที่สะอื้นเป็นพัก ๆ ถาม

“ผมมีคนที่อยู่ในใจแล้ว”

และจะคงอยู่ตลอดไปไม่มีทางลบลืม...กันต์ไม่ได้พูดประโยคนี้ต่อ เพราะแค่นั้นก็ทำให้หญิงสาวยกมือปิดหน้าร้องไห้โฮดังลั่น

กันต์ลังเลครู่หนึ่ง แต่สุดท้ายเขาก็ตัดใจพูดขึ้น

“ผมไม่ส่งนะ”

........

นิยายมีเด็กน้อยนะคะ จบดีมีความสุขค่ะ 😆