สัญญาเร้นรัก (NC18+) / พิชญวดี (ทำมือ ใหม่ แถมฟรีปกพลาสติกใส)

ผู้แต่ง พิชญวดี

สำนักพิมพ์   ทำมือ

สภาพหนังสือ   หนังสือใหม่

วันนี้ - 20 สิงหาคม

“หน้าที่ของเธอก็คือท้อง แล้วคลอดหลานให้แม่ฉัน” นอกจากคุณนายจะอยากได้ลูกสะใภ้จนตัวสั่นแล้ว พอเจอหน้าลูกในไส้ก็เล่นพูดกรอกหูวันละสิบรอบเกี่ยวกับหลาน

สำหรับเขามันไม่ได้ยาก แต่คนของแม่ก็ควรให้ความร่วมมือด้วย

“หลังจากนั้นเราค่อยหย่ากัน เธอจะได้เงินไปตั้งตัวก้อนใหญ่ ส่วนเรื่องลูกจะไปมาหาสู่ฉันก็ไม่ว่าอะไร แต่สิทธิ์ในการเลี้ยงดูจะเป็นของฉันเท่านั้น เข้าใจหรือเปล่า”

ยังไม่ทันได้จดทะเบียนสมรสกันด้วยซ้ำ ว่าที่สามีของเธอคิดการณ์ไกลไปถึงวันหย่าแล้วเหรอ

“แล้วถ้าวาดไม่อยากหย่าล่ะคะ” ถ้าถึงขั้นมีลูกด้วยกันแล้ว วาดรักคิดว่าบางทีความรู้สึกของเธออาจจะเริ่มเปลี่ยนไป ซึ่งก็น่าจะแตกต่างจากคนอย่างเขา

“ต้องหย่า” คนตัวโตยืนกรานเสียงเข้ม “เพราะฉันจะมีเมียใหม่"

โปรย2

“เป็นอะไรก็พูด” เจ้าของร่างสูงกระแทกลมหายใจเหมือนเหนื่อยหน่ายใจ “ทำตัวเหมือนเด็กมีปัญหาไปได้”

            วาดรักกลืนก้อนสะอึกก้อนใหญ่ที่แล่นมาจุกลงกลับไปในลำคอ มือก็รีบคว้าต้นแขนแกร่งไว้เมื่อเขาส่ายหน้าแล้วเตรียมเดินหนี

            เราสองคนสบตากันอยู่นานสองนาน แล้วก็เป็นอีกครั้งที่ลักษณ์ตั้งท่าจะไปต่อเพราะเธอเอาแต่ปิดปากเงียบ

            “ไม่ใช่ว่าวาดไม่ชอบคุณพลอย แต่วาดไม่ชอบที่เธอทำตัวแบบนั้น”

            “แบบนั้นที่ว่าคือแบบไหน” ลักษณ์ยอมหันกลับมาหาเมียตัวเอง มือก็ยกขึ้นสางผมด้วยความกลัดกลุ้มกับสถานการณ์ห่าเหวอะไรไม่รู้

            สิ่งที่เขาไม่ชอบที่สุดก็คือความงี่เง่าของผู้หญิง อย่างที่วาดรักกำลังเป็นอยู่ในตอนนี้

            “ก็แบบเมื่อคืนไง!” เธอตั้งใจจะไม่พูดถึงมันแล้วด้วยซ้ำ “ที่คุณลักษณ์กับผู้หญิงคนนั้นยืนกอดกันหน้าบ้านตั้งนานสองนาน!”

            ลักษณ์อธิบายไม่โต้แย้งอะไรสักอย่าง เขาเอาแต่ยืนกอดอกมองหน้ากันนิ่งๆ

            “เหอะ! ทำเป็นบอกไม่เหมาะ แล้วที่ตัวเองยืนกอดผัวชาวบ้านมันเหมาะมากงั้นสิ!”

            “วาด!” นอกจากวันแรกที่เธอเหยียบพื้นที่บ้านไร่ตระการรัก ก็มีตอนนี้แหละที่ลักษณ์จ้องกันอย่างน่ากลัว เขาขบกรามแน่นก่อนยกนิ้วชี้หน้าเธอแล้วพูดเสียงลอดไรฟัน “ถ้าไม่รู้อะไรก็อย่าปากดีไปมากกว่านี้”

            “...” วินาทีนี้วาดรักได้แต่ยืนนิ่งและมองความเกรี้ยวกราดของคนตรงหน้า

            “ฉันกับพลอยคบกันนานกว่าที่ใช้ชีวิตอยู่กับเธอด้วยซ้ำ”

            “วาดชอบคุณลักษณ์” เธอพูดมันออกไปแล้ว ในขณะที่ชายหนุ่มเหมือนจะตกใจไม่น้อยกับสิ่งที่ได้ยิน

       แต่มันก็แค่เสี้ยววินาที เพราะตอนนี้เขากำลังแค่นยิ้มราวกับนึกสมเพช

            “เธอกำลังหวังให้ฉันตอบกลับว่าชอบเธอเหมือนกันงั้นเหรอ?” ลักษณ์จ้องลึกเข้าไปในดวงตาคู่กลมที่สั่นไหว “อย่าอินกับคำว่าเมียให้มาก”