Win แปลว่า แพ้แค่เธอรอบพรีเมียมสแตนดี้ / มณชยาภา (คุณหญิง ร่ำรวยมหาศาล) (หนังสือทำมือ ใหม่)

ผู้แต่ง  มณชยาภา (คุณหญิง ร่ำรวยมหาศาล)

สำนักพิมพ์  ทำมือ

สภาพหนังสือ  หนังสือใหม่

ตัวละครเรื่องนี้เป็นเพื่อนจากเรื่อง คนนี้ของปัณณ์  และ คนดีของปรัชญ์

รอบพรีเมียม รับ Standee ขนาด 5 cm 1 ชิ้น

จำนวนหน้าประมาณ 330 หน้า

จำนวนคำ 8-90,000 คำ ++

หน้าสี 2 แผ่น 4 หน้า

**กระดาษปก+โปสการ์ด+ที่คั่น**

เป็นกระดาษพิเศษ Brisk Eggshell

1.ของแถมในซีล

2.ที่คั่น Chibi DieCut 1 

3.โปสต์การ์ด 1

ตั้งใจทำให้ 'เธอแพ้'

สุดท้ายก็ 'แพ้เธอ'

คำโปรยเพิ่มเติม

 “พี่วิน...อยาก เอ่อ นอน...กับกอหญ้า...เหรอ”

“เราชวนพี่มาที่ห้องนี่ ไม่ใช่เพราะแบบนั้นเหรอ”

พอเขาถามกลับ เธอทำท่าชะงักไปนิด สีหน้าเผือดลง ดูคล้ายกับกำลังตัดสินใจ แล้วถามด้วยเสียงยานคางนิดๆ 

“กอหญ้าสงสัยน้า ถ้าเรานอนด้วยกาน ความสัมพันธ์ของพี่วินกับกอหญ้าจะเรียกว่าอาราย”

“คงจะเรียกวันไนต์ล่ะมั้ง” อันที่จริงเขาไม่นิยมหรือชื่นชอบความสัมพันธ์ทำนองนี้สักเท่าไรนัก แต่ไม่รู้ทำไมถึงคิดว่าคืนนี้น่าลอง “คืนเดียว เสียวแล้วจบ”

ถึงแสงในห้องจะน้อย แต่เขาก็เห็นแววตาตื่นๆ ปนหวาดหวั่นในดวงตาเรียวระหว่างทวนคำ

“วันไนต์เหรอ…”

“ใช่”

“คืนเดียว”

“อืม”

“เสียวแล้วจบ...”

“อ่าฮะ”

“แล้วถ้าไม่เสียวล่า”

อาชวินเป็นฝ่ายชะงักบ้าง ยายขี้เมานี่กำลังท้าทายระบบหรืออะไรวะ

ฟังคำเว่าคำจาแล้วสูนแฮงล้ายหลาย !

“ก็เอาจนกว่าจะเสียว”

คนได้รับคำยืนยันกัดริมฝีปากล่างเหมือนกำลังชั่งใจอย่างหนัก ซึ่งท่าทางนี้เร้าอารมณ์คนมองและรอคอยคำตอบอยู่สุดๆ และเมื่อเห็นว่าให้เวลาอีกฝ่ายคิดพอสมควรแล้ว เขาจึงถามย้ำ

“ตกลงว่าให้พี่ไปหรือให้พี่อยู่…”

คำโปรย (เพิ่มเติม)

"ทำไมไม่ชอบเขา" ปรัชญ์หรี่ตาพร้อมยกมุมปากขณะรอคำตอบ

คนถูกถามกลอกตาไปมา "ก็...กูไม่ชอบ มึงจะเซ้าซี้ทำหยัง"

"แต่เขาเป็นนางเอกซีรีส์เชียวนะ" จักรินช่วยเสือก เอ๊ย ช่วยถามเพิ่ม

"แล้ว...?" อาชวินยังคงไขสือ ทำหน้าตาซื่อบื้อคงเส้นคงวา

"เอ้า นางเอกซีรีส์ไง ก็คือสวยนะ ปันนี่ยังเรียกว่าพี่คนสวยเลย" จินเจษฎ์ร่วมด้วยช่วยกันอีกแรง

คนโดนเพื่อนรุมเล้าหลือถอนใจแรงๆ "กูชอบนางร้าย เพราะนมใหญ่กว่านางเอก"

"อ๋ออออ" จักริน จินเจษฎ์ และปรัชญ์พยักหน้าและร้องออกมาพร้อมกัน

"แต่มึงไปหิ้วของให้เขานี่ กูเห็นนะมายโคลสเฟรนด์" ปรัชญ์ยิ้มกริ่ม

โคลสเฟรนด์จึงทำหน้าขึงขังระหว่างอธิบายเหตุผล "มึงดูแขน ดูมือยายนั่นนะ เล็กจิ๊ดนึง ถือช้อนกินข้าวก็คงร่วงอะ จะไปถือไปหิ้วอะไรไหว กูเลยสงสารในฐานะเพื่อนมนุษย์"

"แค่นั้น ?" จักรินย้ำ

"ก็แค่นั้นสิวะ"

"กูเห็นเขามองมึงตาปรอยเชียวนะ" จินเจษฎ์เสริมอีก

คราวนี้อาชวินรีบตบโต๊ะ เล่นใหญ่ด้วยการโวยวายขึ้น "ฮึ แม่งติดหนี้ค่าเช่าห้องกู คิดจะหว่านเสน่ห์ใส่กูเพราะคิดว่ากูจะใจดีให้อยู่ฟรีอะดิ คนฉลาดจั่งกู บ่มีทางสนใจดอก เชอะ !"

ทั้งสามคนจึงพยักหน้ากันอีกครั้ง ก่อนจะพูดกลั้วขำพร้อมกัน "ซอมเบิ่งอยู่เด้อ"

ซอมเบิ่งคนมีพิรุธไปพร้อมๆ กันน้า 😂