หวามรักวิศวะ / ดากานดา ( หนังสือทำมือ ใหม่ )

ผู้แต่ง ดากานดา

สำนักพิมพ์ ทำมือ

สภาพหนังสือใหม่

❤️ โปรยปราย ❤️

‘นาเนียร์’ หลานสาวหัวแก้วหัวแหวนของเจ้าสัวใหญ่ คุณหนูผู้สูงส่งและสุดแสนร่ำรวยแต่เพื่อนในโรงเรียนไม่มีใครอยากคบหามาตั้งแต่เด็ก พวกเขาหาว่าเธอติดหยิ่ง ลูกคุณหนู เอาแต่ใจ พอโตขึ้นเธอก็ถูกตราหน้าว่าใฝ่ต่ำ คบกับพวกคนต่ำชั้น ร่าน แรง เหลวแหลก

‘กาย’ หนุ่มวิศวกรรมยานยนต์ปี 3 ผู้ชายเย็นชา พูดน้อย ไม่เคยสนใจสาวคนไหนกลับสะดุดใจ สาวสวยที่มีดีกรีความร้าย แรง ตาต่อตาฟันต่อฟัน แถมยังอ่อยเก่งและช่างยั่ว ซ้ำเธอยังประกาศโต้ง ๆ ว่า

‘ถ้าพี่ยอม..เป็นเด็กในฮาเร็มของเรา’

‘หล่อแบบนี้แพงเท่าไหร่เราก็พร้อมจ่าย’

* ** * ** * **

“ฉันชื่อกาย”

คนที่กำลังแนะนำตัวเองกับฉัน สีหน้าเรียบนิ่งไม่เปลี่ยนสักนิด ตาคมคู่นั้นยังติดเย็นชา แบบที่มองปราดเดียวรู้สึกได้เลยว่า เขาไม่ใช่คนที่เข้าถึงได้ง่าย เหมือนที่ฉันเคยได้ยินมา

“เรารู้ว่าพี่ชื่ออะไร”

“...”

“พี่อยากนอนกับเราเหรอ”

“ได้ไหมล่ะ”

ฉันจ้องหน้าหล่อเหลาของคนตรงหน้า เขาเป็นคนที่สาว ๆ ทั้งมหา’ลัยใฝ่ฝันอยากขึ้นเตียงด้วย แต่เพราะบุคลิกท่าทางหยิ่งยโสเย็นชาทำให้สาวทั้งหลายไม่กล้าเข้าใกล้ เคยได้ยินว่ามีคนกล้า พ่อเจ้าประคุณไม่เอาด้วย

หล่อเลือกได้งั้นล่ะมั้ง หรือเขาจะแอนตี้ผู้หญิง

แล้วผีห่าซาตานตนไหนดลจิตดลใจให้เขามาวอแวฉัน

“แล้วทำไมคิดว่าเราจะวันไนต์ ฯ กับพี่”

ถามเขาด้วยสีหน้าแววตาที่ปั้นแต่งจริตเปี่ยมล้น ฉันใจกล้าหน้ามึนยื่นมือไปไล้แผงอกกว้าง แค่แตะยังรับรู้ได้ถึงความแน่นตึงของกล้ามเนื้อ จากรูปลักษณ์ภายนอกที่ได้เห็นมาหลายครั้ง พูดได้เลยว่า ภายใต้ร่มผ้านั้นคงสวยงามด้วยลอนกล้ามเนื้อซิกซ์แพ็กอย่างแน่นอน

“หรือเพราะกิตติศัพท์ของเราที่พี่ได้ยินมางั้นเหรอ”

ถามกลั้วหัวเราะ คนครึ่งค่อนมหาลัย หรือบางทีอาจจะทั้งมหาลัยนี้และมหา’ลัยใกล้เคียงต่างรู้กันดีว่าฉันแรงและร้ายแค่ไหน บางคนว่าฉันร่าน ง่ายและไร้ยางอาย

“ฉันไม่วันไนต์ฯ กับใคร”

คำพูดเขาทำให้ฉันต้องนิ่วหน้า กำลังจะอ้าปากถาม ตาคมที่หลุบมองมือฉันตวัดขึ้นมาสบตา พี่กายจ้องนิ่งมาก ฉันเป็นฝ่ายร้อนรนจนแทบคุมอาการไม่ไหว

เมื่อกี้เขายังยอมรับหน้าตาเฉยว่าอยากนอนกับฉัน แต่ไม่วันไนต์ฯ มันคืออะไร

“ฉันจะนอนกับคนที่คบด้วยเท่านั้น”

หัวใจใต้โพรงอกกระตุกไหว

นี่คงไม่ใช่ว่าเวลาอยากนอนกับใคร เขาก็ไปขอคบคนนั้นหรอกนะ

เอาความใจเต้นก่อนหน้าของฉันคืนมา

หรือเขากำลังขอคบกับฉันนะ บ้าบอ!

คนอย่างฉันหรือจะยอมตกเป็นเบี้ยล่างผู้ชายคนไหน ต่อให้หล่อวัวตายความล้มอย่างคนตรงหน้าตอนนี้ก็เหอะ

ฉันแสร้งถอนหายใจยาว ตบฝ่ามือบนอกแกร่งเบา ๆ แย้มกลีบปากสีสดเป็นรอยยิ้มกวนอารมณ์และท้าทาย

“แต่น่าเสียดาย เผอิญว่าเราไม่ชอบคบใครซะด้วยสิ”

“ทำไมล่ะ”

“ก็แหม..โลกนี้มีอะไรน่าตื่นตาตื่นใจตั้งเยอะ คนหล่อ ๆ ก็ไม่ใช่มีแค่พี่นี่นา แต่ว่านะ บางทีเราอาจจะพิจารณาข้อเสนอของพี่ก็ได้”

“....”

“ถ้าพี่ยอม..เป็นเด็กในฮาเร็มของเรา” ฉันยกแก้วเครื่องดื่มชูให้เขา “หล่อแบบนี้แพงเท่าไหร่เราก็พร้อมจ่าย”