ตรึง กักขัง หน่วงเหนี่ยว ซีรีส์หวามราคะรวม3เล่ม (NC18+) / ยักษ์ ณิการ์ ขยาทิมาต (ทำมือใหม่ แถมฟรีปกพลาสติกใส)

ผู้แต่ง    ยักษ์ ณิการ์ ขยาทิมาต

สำนักพิมพ์  ทำมือ

สภาพหนังสือ  หนังสือใหม่

ประกอบด้วย 3 เล่ม ซีรีส์หวามราคะ

1.ตรึง เขียนโดย ยักษ์

“กัญญาณี” คุณหนูเอาแต่ใจกับ “เหมันต์” หนุ่มผู้ถูกโชคชะตาผลักให้ถูกตาต้องใจคุณหนูคนงาม แล้วการจองจำตรึงใจที่แสนเร่าร้อนจึงเริ่มขึ้น

————-

“นายต้องการเท่าไหร่?”

เหมันต์ไม่เข้าใจในคำถามที่หลุดลอดออกมาจากปากอวบอิ่ม

“ค่าอะไร”

“ค่าน้ำเชื้อและค่าปิดปากของนาย”

“ว่าไงนะ? นี่คิดจะอุ้มท้องคนเดียวให้คนนินทาว่าท้องไม่มีพ่อเนี่ยนะ ทั้งๆ ที่พ่อของลูกก็อยู่ตรงนี้ ผมจะรับผิดชอบและคุณก็ต้องตกลงด้วย ผมไม่ยอมให้ลูกโตมาไม่มีพ่อแน่นอนยัยคุณหนู” เขาผละมือที่กอดเอวเล็กมาจับหัวไหล่เล็กแล้วบังคับให้เธอหันมาหาตัวเองแล้วพูดต่อ

“ฟังนะยัยคุณหนูโรคจิตเอาแต่ใจ ยังไงคุณกับลูกก็ต้องอยู่กับผม ไม่มีทางเสียหรอก! ผมไม่มีทางไปจากเขาและคุณแน่”

“นายต้องการเท่าไหร่ว่ามา ฉันมีเงินมากพอจะให้นาย”

“เก็บเงินไว้เลี้ยงลูกเราเถอะทูนหัว และผมบอกแล้วไงว่าผมจะรับผิดชอบ”

“ฉันไม่ต้องการ!” เธอตอบปฏิเสธทันควัน เขาแค่อยากรับผิดชอบเท่านั้นไม่ได้รักเธอ ให้ตายสิ ทำไมเธอถึงอ่อนไหวและขี้แยแบบนี้ตอนนี้ มือเล็กยกปัดมือใหญ่ออกจากหัวไหล่ตัวเองแล้วก็ยกขึ้นเช็ดน้ำตาของตัวเองที่กำลังไหลอีกครั้ง

“ดื้อ!” แล้วเขาก็ยกมือขึ้นบีบจมูกหล่อนด้วยความมันเขี้ยวพร้อมกับตวัดแขนโอบกอดเธอรั้งเข้ามาซุกซบอกตัวเองแน่นและกดหัวเธอที่กำลังผงกออกห่างอกลงไปซบกับหน้าอกของตัวเอง

2.กักขัง เขียนโดย ขยาทิมาต

ธีรัตม์...เขาถูกกักขังอยู่ในกรงรักของเธอ

กันนิดา...เธอจะกักขังจนกว่าจะได้หัวใจของเขามาครอบครอง

-------------------------------------------------------------------------------

“พวกมึงเป็นใคร จับกูมาทำไม” ธีรัตม์ตะโกนถามมาหลายชั่วโมงจนเสียงแหบ แต่สิ่งที่ได้มาแทนคำตอบก็คือความเงียบ

เงียบแบบที่ตั้งใจไม่ตอบ เพราะเขารู้สึกว่ามีคนมากกว่าหนึ่งคน กำลังเดินเข้าเดินออก เดินวนเวียนบริเวณที่เขาถูกขึงพรืดอยู่

“กูถามทำไมมึงไม่ตอบ” คราวนี้ไม่ใช่แค่ได้ยิน แต่มันเป็นกลิ่นน้ำหอมที่ชัดเจน

ผู้หญิงเหรอ

ถ้าเป็นผู้หญิง เจ้าหล่อนทำแบบนี้ทำไม และเป็นใครกันแน่

“พูดจาไม่เพราะเลยนะคะ...หรือเพราะว่าฉันไม่ใช่คนที่คุณอ่อนหวานด้วย” กันนิดามองมัดกล้ามที่แสนสวยงาม แก้มแดงเป็นริ้ว ใต้ผ้าผูกตาสีดำ

ผิวขาวใต้ร่มผ้าตัดกับขนหน้าอกเส้นดำมันขลับ ผมหนา คิ้วดกแบบนี้ แม่พิชชาถึงได้คลั่งไคล้นักหนา

“เธอเป็นใครจับฉันมาทำไม”

มองคนที่พยายามหันหน้าไปตามทางที่เธอเดิน หูดีไม่เบา สัญชาตญาณแบบนักล่า อัลฟ่าเมนชัดเจน

เขาคงเสียเซลฟ์น่าดูที่ต้องมาอยู่ในสภาพน่าเวทนาแบบที่กำลังเกิดขึ้นอยู่นี่

“ว่าไงล่ะ!” หงุดหงิด แต่ก็ไม่สามารถอาละวาดได้ ตรงกันข้ามใจมันเต้นตึกตักทันทีที่ได้ยินเสียงรองเท้าส้นสูงหยุดลงใกล้ๆ

ไอความร้อน และกลิ่นนี่มันใกล้จนเผลอกระตุกมือแรงๆ

อืม...ถ้าไม่ได้มัดอีกฝ่ายเอาไว้ บางทีเธอนี่แหละอาจจะถูกกระชากเข้าไปในวงแขนแข็งแรงนั่น

แล้วก็อาจจะถูกบดขยี้จนแหลกเหลวไม่มีชิ้นดี

มันเป็นความอันตรายที่แสนเร้าอารมณ์ เร้าใจ

กันนิดาพยายามบอกว่าที่ตัวเองรู้สึกก็เพราะอยากเอาชนะพิชชา เธอไม่ได้หลงเสน่ห์ธีรัตม์แม้แต่น้อย

3.หน่วงเหนี่ยว เขียวโดยยักษ์

“อธิป” หนุ่มจิตกรหน้าหวานผมยาวมาดเซอร์ผู้โชคร้ายดันเข้าตาผู้หญิงนิสัยเสียอย่าง “วันพุธ” ในช่วงยุคโควิท-19 ขนาดใส่หน้ากกาอนามัยยังปิดบังความหล่อน่าลากขึ้นเตียงของชายหนุ่มไม่ได้

—————-

“นรกกับผีน่ะสิ! ให้ตายกูก็ไม่เรียกมึงว่าเมียหรอก ผู้หญิงดีๆ ที่ไหนเขาจับผู้ชายมาขังไว้แบบนี้ เลว! ” เขาบิดตัวออกจากวงแขนของเธอแต่เธอก็ยิ่งกอดรัดเขาแน่น

 “ปากร้ายจริงนะคะ ปากกับหน้าตาทำไมสวนทางกันแบบนี้ผัวขา ไม่พูดแล้วคิดถึงจัง อยากเอาจังเลยค่ะ”

 “กระดากอายบ้างไหมเวลาพูดน่ะ”

 “อายทำไม แค่พูว่าอยากเอากับผัวเอง” แล้วมือเล็กก็เปลี่ยนจากกอดเป็นลูบไล้ต้นแขนแข็งแรงลงมายังเอวหนาของเขาแทนแล้วมาจับก้นปอดของชายหนุ่มแล้วบีบเคล้นคลึง

 “ให้ตายสิยัยนรกส่งมาเกิด อ่า ให้มันได้แบบนี้สิวะ! อ่า อื้ม” สุดท้ายแล้วอธิปก็ทนการรุกเร่าของมือเล็กไม่ไหวเมื่อมือของเจ้าหล่อนบีบเคล้นก้นของเขาพร้อมกับอีกมือก็เคลื่อนมาบีบเร่าพวงไข่สวรรค์ที่ห้อยแขวนขนาบข้างความโอหังที่กำลังเหยียดตัวผงาดออกมาแสดงฤทธิ์เดชของมัน

 คิกๆ

 เธอหัวเราะขำกับคนตัวโตที่ร่างกายและปากสวนทางกันอย่างสิ้นเชิง

 “หยุดหัวเราะได้แล้วอีบ้า อ่า จะทำอะไรก็ทำสิวะ! เงอะงะอยู่ได้ อ่อนหัดวะ! อ่า เสียวเนื้อ อ่า” สุดท้ายแล้วอธิปก็หลับตาเคลิ้บเคลิ้มภายใต้ผ้าปิดตาไปกับมือน้อยที่กำลังโอบกอดกอบกุมท่อนเนื้อตัวเองจากด้านหลัง