ไฟรักตรวนสวาท เล่มต่อ รักร้าว ราคีขม (NC25+) / ณิการ์ ( ทำมือ ใหม่ แถม ฟรีปกพลาสติกใส )

ผู้แต่ง   ณิการ์

สำนักพิมพ์  ทำมือ

สภาพหนังสือ  หนังสือใหม่

จิณณ์" ไม่ปรารถนาภรรยาที่แก่กว่าตัวเอง หล่อนหมดปัญญาที่จะหา 'ผัว' จนต้องร้อนลำบากถึงเขา

"บุณยดา" เธอไม่ได้ต้องการให้ลูกขาดพ่อ แต่เมื่อพ่อไม่ดีแล้วจะมีไปทำไม และเธอจะไม่ยอมให้ลูกมีพ่อแบบเขา เธอจึงฟ้อง ‘หย่า’ พ่อของลูก และต่างคนต่างอยู่ แต่ทว่าเขากลับไม่ยอมปล่อยเธอกับลูกไปง่ายๆ นี่สิ ทั้งๆ ที่ ‘หย่า’ กันแล้วก็เถอะ

++++++

“แนน ผมรู้ว่าคุณไม่ได้หลับ เรา...” ยังพูดไม่ทันจบ เสียงเล็กก็ดังแทรกขึ้นเมื่อรู้ว่าเขาจะพูดอะไร

“ฉันไม่ได้กินยาคุมวันนี้”

“ทำไมไม่กิน”

“มันหมด”

“แล้วทำไมไม่ซื้อ”

“ฉันลืม ว่าขากลับจะให้คุณแวะจอดที่ร้านยาแต่ก็ลืม” เธอบอกเขาในความมืด

“ไม่มียาคุมไม่เป็นไร ผมปล่อยข้างนอกได้”

“ไม่ได้! ถ้าไม่ใส่ถุงยางไม่ต้องแตะต้องฉัน”

“มีที่ไหนใช้ถุงยางกับเมียตัวเอง เอาน่า...ผมปล่อยข้างนอกได้ เชื่อใจผมเถอะ ไม่ท้องแน่นอน” เขาบอกเธอพร้อมกับจับหัวไหล่เธอบังคับให้นอนหงายแล้วตัวเองก็เคลื่อนตัวขึ้นไปคร่อมทับสาวเจ้าทันที

“ก็บอกว่าไม่ได้ไงคุณจิณณ์ มันอันตราย เดี๋ยวฉันก็ท้องหรอก”

“ไม่ท้องหรอกน่า ผมจะระวังไม่ปล่อยข้างในหรอกแนน”

“แต่ฉันอยู่ในช่วงอันตราย ถ้าพลาดฉันอาจท้องได้”

“อันตรายแล้วยังไง ผมไม่ทำให้คุณท้องหรอกน่า เชื่อใจผัวคุณสิ ผมไม่พลาดแน่นอนทูนหัว” พูดจบเขาก็ก้มลงไปจูบหน้าผากมนของสาวเจ้าทันที

++++++

“ไปให้พ้นหน้าฉัน!” เธอยืนยันคำเดิมพร้อมกระชับกอดลูกน้อยที่นอนซุกหลับในวงแขนตัวเองแน่นขึ้นด้วยความหวาดระแวงว่าจิณณ์จะเข้ามาแย่งเจ้าตัวเล็กไปจากอกตน

“ผมไม่ไป จนกว่าคุณและลูกจะกลับไปกับผม ได้โปรดเถอะ ขอให้ผมเห็นหน้าลูกบ้าง ขอให้ผมได้อุ้มเขาบ้างทูนหัว”

“พี่จ๋า...มาพาตัวเล็กไปนอนหน่อยค่ะ” เธอไม่ตอบอดีตสามี แต่เรียกพี่เลี้ยงของลูกน้อยมาอุ้มลูกน้อยที่หลับในอ้อมกอดตัวเองไปนอน เธอไม่ต้องการให้ลูกน้อยตื่น เพราะเธอและเขาคุยกันค่อนข้างเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ พอพี่เลี้ยงมารับตัวลูกน้อยไปแล้ว เธอก็พูดตอบอดีตสามีทันที

“อย่ามารบกวนเราสองคนแม่ลูกอีก ไปให้พ้นบ้านเราได้แล้วคุณจิณณ์”

น้ำคำห่างเหินที่พูดกับเขามันทำให้เขาเจ็บร้าวในอก ที่ผ่านมาเขาผิดไปแล้ว เขาผิดอย่างไม่น่าให้อภัย แต่วันนี้เขาก็หน้าด้านมาขอโอกาสกับบุณยดา ตลอดเวลาที่เขาตามมาง้อขอคืนดีบินเทียวไปเทียวมาเมืองไทยกับฝรั่งเศส มันไม่ได้ทำให้เขาท้อ เพราะเป้าหมายชีวิตของเขาคือเธอและลูกน้อย

“ไม่เอาน่าแนน คุณก็รู้ว่าผมรักคุณ”

“ฉันไม่รู้ และไม่เคยรับรู้อะไรทั้งนั้น ไปซะ! อย่ามารบกวนเราสองคนแม่ลูกอีก อ้อ...ถ้าครั้งหน้าคุณปีนเข้ามาในบ้านฉันอีก ฉันจะแจ้งจับคุณ” พูดจบเธอก็สะบัดหน้าหมุนตัวเดินหนีเข้าบ้านโดยไม่คิดสนใจจะฟังคำโต้ตอบกลับของอดีตสามี เธอเบื่อคำว่า ‘รัก’ ของผู้ชายคนนี้เต็มทน เขาพูดมาเหมือนง่ายทุกอย่าง แต่การกระทำก่อนหน้านี้ของเขามันชัดเจนมาตลอดว่าเป็นเพียงละครหนึ่งฉากเท่านั้น พอลับหลังก็พาผู้หญิงคนนั้นคนนี้เข้าโรงแรมเป็นว่าเล่น นี่เหรอคนที่บอกว่า ‘รัก’ เธอ ‘รัก’ แล้วทำแบบนี้เนี่ยนะ โกหกทั้งเพ!

“แนน!” เขาตะโกนร้องเรียกชื่อเธอที่เดินจากไป ใจอยากเดินไปกระชากรั้งเธอไว้เพื่อพูดคุยกันให้รู้เรื่อง แต่สิทธิ์ของเขาไม่มี วันนี้ปีนเข้ามาในบ้านก็มากพอแล้ว จิณณ์ได้แต่กำมือตัวเองแน่นข่มความโกรธตัวเองไว้ ตอนนี้เขาไม่ใช่ผู้ที่จะใช้อารมณ์เอาแต่ใจกับอดีตภรรยา เธอไม่ใช่ของเขาอีกต่อไปแล้ว แต่เขาไม่ยอมหรอก เขาจะพยายามทำทุกทางเพื่อให้เธอกลับมาเป็นภรรยาตัวเองเหมือนเดิม ที่ผ่านมาเขาผิดเขาพลาดที่ทำร้ายเธออย่างสาหัส ไม่แปลกที่วันนี้ที่แม่ของลูกจะไม่ไยดีตน