ไฟรักตรวนสวาท และ รักร้าว ราคีขม รวม 2 เล่ม (NC25+) / ณิการ์ (ทำมือ ใหม่ ฟรีปกพลาสติกใส)

ผู้แต่ง   ณิการ์

สำนักพิมพ์  ทำมือ

สภาพหนังสือ  หนังสือใหม่

1..รักร้าว ราคีขม ราคา 359.- บาท

"จับศึก" คือผู้ชายใจร้ายที่สร้างความเจ็บซ้ำให้เธอจนไม่อาจจะให้อภัยได้

"เอมมิการ์" ต้องทนมองพ่อของลูกในท้องรักกับหญิงอื่นที่ไม่ใช่ตัวเอง เธอมันก็แค่คนในความลับของเขาที่เขาแสนชังก็เท่านั้นเอง

+++++

“ทำอะไรอยู่ในห้องน้ำ ไม่นอนรึไงเอม” เขาตะโกนถามคนข้างใน

แอค!

“คุณศึกจะใช้ห้องน้ำเหรอคะ” เธอเปิดประตูออกมาทันทีด้วยกลัวว่าเขาจะโมโหหากตอบช้าเปิดประตูช้า

“เปล่า แค่มาตามไปนอนด้วยกัน”

“เอ่อ...” เอมมิการ์อ้ำอึ้งจนจับศึกหงุดหงิดต้องพูดแทรกขึ้น

“อย่าทำเป็นไร้เดียงสาหน่อยเลยน่า ฉันกับเธอเอากันจนมีลูกใกล้คลอดแล้วยังมาอายอะไร แค่นอนด้วยกัน และจะ ‘เอา’ กันอีกครั้งก็ไม่เห็นจะเป็นไรเลยว่าไหม” เขาเน้นทุกคำในประโยคโดยเฉพาะคำที่แปลความหมายได้หลายทาง

“แต่เอมไม่ชินกับการมีคนอื่นมานอนด้วยนี่คะ” เธอก้มหน้ามองเท้าตัวเอง

“คุยกับฉันมองหน้าด้วย ไม่ใช่ก้มมองเท้าตัวเอง จะกลัวอะไรนักหนา ไปนอนกัน อ้อ...ชินไม่ชินก็ต้องชิน เพราะหลังจากนี้จนกว่าเธอจะคลอด ฉันจะมานอนที่ห้องนี้กับเธอ อีกอย่างฉันเป็นผัวเธอควรทำตัวให้ชินได้แล้วเอมมิการ์” แล้วเขาก็ฉวยโอกาสจับมือเล็กแล้วดึงลากบังคับเดินไปยังเตียงนุ่มทันที...

+++++

เพล้ง!

มือเล็กปัดช้อนที่จ่อที่ปากตัวเองออกห่างและด้วยความไม่ระวังเลยทำให้ช้อนในมือใหญ่หลุดกระทบพื้นห้อง

“เอม!” เขาเรียกชื่อเธอด้วยน้ำเสียงขุ่นเข้ม แต่พอได้แหงนเงยหน้าสบประสานกับดวงตาเล็กปนเศร้าของเธอก็เม้มปากแน่นทันที เพราะสถานะของเขาในตอนนี้ไม่ใช่คนที่จะสามารถขึ้นเสียงใส่หญิงสาวได้

“เดี๋ยวพี่ไปเอาช้อนมาตักข้าวป้อนเอมใหม่นะ” เขาลุกขึ้นจากพื้นที่นั่งคุกเข่าอยู่ทันที แต่ยังไม่ทันได้ก้าวเดิน เสียงเล็กก็เอ่ยห้ามรั้งไว้

“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันไม่หิว คุณหิวคุณก็กินเถอะ” แล้วเธอก็หมุนล้อรถเข็นบังคับออกจากที่ตรงนี้ไปทันที

“ไม่หิวก็ต้องกินนะเอม เอมต้องกินข้าวกินยา” เขาเดินตามเธอไปพร้อมจับที่จับรถเข็นด้านหลังเธอยื้อให้หยุด

“กินไปก็ใช่จะลุกเดินได้ ปล่อยได้แล้วค่ะ ฉันจะไปหาลูก”

“ลูกอยู่กับนมอิ่ม ตอนนี้กำลังนอนกลางวัน เอมไปก็ไม่ได้ช่วยอะไรได้” เขาเผลอปากจี้ปมของคนตัวเล็ก พอรู้ตัวอีกทีว่าพลั้งปากไปก็ไม่ทันเสียแล้ว

“ใช่สิคะ ฉันมันคนพิการ อยู่ก็เหมือนไม่อยู่ สู้ตายไปเสียจะดีกว่า” น้ำเสียงของเธอดังสั่นเมื่อก้อนสะอื้นตีตื้นมาจุกคอหอย

“ไม่เอาสิเอม ไม่พูดแบบนี้ ถ้าเอมตายไปแล้วพี่กับลูกของเราล่ะจะอยู่ยังไงถ้าไม่มีเอม” ชายหนุ่มเดินไปทรุดตัวนั่งคุกเข่าตรงหน้ารถเข็นของเธอพร้อมคว้ากุมมือเล็กมาบีบแน่น

“เหรอคะ? เมื่อก่อนไม่มีเราสองแม่ลูก คุณก็อยู่ได้ ออกจะสบายดีเสียด้วยซ้ำนี่คะ เลิกพยายามสร้างภาพสักทีเถอะค่ะ ปล่อยคนพิการอย่างฉันไปสักที ถ้าต้องการลูกก็ได้ ฉันยกให้คุณ เพราะถ้าลูกไปอยู่กับฉัน ฉันก็ไม่มีปัญญาเลี้ยงเขาได้ เพราะขนาดตัวฉันเอง ฉันยังดูแลไม่ได้เลย สู้ให้ลูกอยู่กับคุณที่เป็นพ่อดีกว่าให้ไปอยู่กับคนพิการอย่างฉันเป็นไหนๆ ค่ะ” พูดจบเธอก็สะบัดปัดมือใหญ่ที่กุมมือตัวเองออก

“ไม่พูดแบบนี้สิเอม พี่จะไม่มีวันทิ้งเอมและลูก พี่รักเอมนะ”

หึหึ

เธอแค่นขำในลำคอ

“น่าสมเพชนะคะ มารักฉันตอนที่ฉันพิการเนี่ยนะคะ” เธอนึกตลกชีวิตที่มาได้รับความรักจากชายที่เฝ้ารักเฝ้าหวังมาตลอดว่าเขาจะรักตนตอบ แต่วันนี้มันสายไปเสียแล้ว เธอหมดสิ้นแล้วความรู้สึกดีๆ ต่อเขา ตอนนี้มีเพียงความเกลียดชังเท่านั้นที่จะมอบให้ชายตรงหน้า...

++++++++

ปล. นิยายเรื่องแต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้นค่ะ จะมีเนื้อหาบางฉากบางบทที่เวอร์วังเกินจริงนะคะ บางฉากแทบจะเป็นไปไม่ได้ในชีวิตจริง แต่ในนิยายเรื่องนี้เป็นไปได้เพราะเนื้อหาเป็นเพียงจินตนาการที่แต่งขึ้นค่ะ

2.ไฟรักตรวนสวาท ราคา 339.- บาท

จิณณ์" ไม่ปรารถนาภรรยาที่แก่กว่าตัวเอง หล่อนหมดปัญญาที่จะหา 'ผัว' จนต้องร้อนลำบากถึงเขา

"บุณยดา" เธอไม่ได้ต้องการให้ลูกขาดพ่อ แต่เมื่อพ่อไม่ดีแล้วจะมีไปทำไม และเธอจะไม่ยอมให้ลูกมีพ่อแบบเขา เธอจึงฟ้อง ‘หย่า’ พ่อของลูก และต่างคนต่างอยู่ แต่ทว่าเขากลับไม่ยอมปล่อยเธอกับลูกไปง่ายๆ นี่สิ ทั้งๆ ที่ ‘หย่า’ กันแล้วก็เถอะ

++++++

“แนน ผมรู้ว่าคุณไม่ได้หลับ เรา...” ยังพูดไม่ทันจบ เสียงเล็กก็ดังแทรกขึ้นเมื่อรู้ว่าเขาจะพูดอะไร

“ฉันไม่ได้กินยาคุมวันนี้”

“ทำไมไม่กิน”

“มันหมด”

“แล้วทำไมไม่ซื้อ”

“ฉันลืม ว่าขากลับจะให้คุณแวะจอดที่ร้านยาแต่ก็ลืม” เธอบอกเขาในความมืด

“ไม่มียาคุมไม่เป็นไร ผมปล่อยข้างนอกได้”

“ไม่ได้! ถ้าไม่ใส่ถุงยางไม่ต้องแตะต้องฉัน”

“มีที่ไหนใช้ถุงยางกับเมียตัวเอง เอาน่า...ผมปล่อยข้างนอกได้ เชื่อใจผมเถอะ ไม่ท้องแน่นอน” เขาบอกเธอพร้อมกับจับหัวไหล่เธอบังคับให้นอนหงายแล้วตัวเองก็เคลื่อนตัวขึ้นไปคร่อมทับสาวเจ้าทันที

“ก็บอกว่าไม่ได้ไงคุณจิณณ์ มันอันตราย เดี๋ยวฉันก็ท้องหรอก”

“ไม่ท้องหรอกน่า ผมจะระวังไม่ปล่อยข้างในหรอกแนน”

“แต่ฉันอยู่ในช่วงอันตราย ถ้าพลาดฉันอาจท้องได้”

“อันตรายแล้วยังไง ผมไม่ทำให้คุณท้องหรอกน่า เชื่อใจผัวคุณสิ ผมไม่พลาดแน่นอนทูนหัว” พูดจบเขาก็ก้มลงไปจูบหน้าผากมนของสาวเจ้าทันที

++++++

“ไปให้พ้นหน้าฉัน!” เธอยืนยันคำเดิมพร้อมกระชับกอดลูกน้อยที่นอนซุกหลับในวงแขนตัวเองแน่นขึ้นด้วยความหวาดระแวงว่าจิณณ์จะเข้ามาแย่งเจ้าตัวเล็กไปจากอกตน

“ผมไม่ไป จนกว่าคุณและลูกจะกลับไปกับผม ได้โปรดเถอะ ขอให้ผมเห็นหน้าลูกบ้าง ขอให้ผมได้อุ้มเขาบ้างทูนหัว”

“พี่จ๋า...มาพาตัวเล็กไปนอนหน่อยค่ะ” เธอไม่ตอบอดีตสามี แต่เรียกพี่เลี้ยงของลูกน้อยมาอุ้มลูกน้อยที่หลับในอ้อมกอดตัวเองไปนอน เธอไม่ต้องการให้ลูกน้อยตื่น เพราะเธอและเขาคุยกันค่อนข้างเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ พอพี่เลี้ยงมารับตัวลูกน้อยไปแล้ว เธอก็พูดตอบอดีตสามีทันที

“อย่ามารบกวนเราสองคนแม่ลูกอีก ไปให้พ้นบ้านเราได้แล้วคุณจิณณ์”

น้ำคำห่างเหินที่พูดกับเขามันทำให้เขาเจ็บร้าวในอก ที่ผ่านมาเขาผิดไปแล้ว เขาผิดอย่างไม่น่าให้อภัย แต่วันนี้เขาก็หน้าด้านมาขอโอกาสกับบุณยดา ตลอดเวลาที่เขาตามมาง้อขอคืนดีบินเทียวไปเทียวมาเมืองไทยกับฝรั่งเศส มันไม่ได้ทำให้เขาท้อ เพราะเป้าหมายชีวิตของเขาคือเธอและลูกน้อย

“ไม่เอาน่าแนน คุณก็รู้ว่าผมรักคุณ”

“ฉันไม่รู้ และไม่เคยรับรู้อะไรทั้งนั้น ไปซะ! อย่ามารบกวนเราสองคนแม่ลูกอีก อ้อ...ถ้าครั้งหน้าคุณปีนเข้ามาในบ้านฉันอีก ฉันจะแจ้งจับคุณ” พูดจบเธอก็สะบัดหน้าหมุนตัวเดินหนีเข้าบ้านโดยไม่คิดสนใจจะฟังคำโต้ตอบกลับของอดีตสามี เธอเบื่อคำว่า ‘รัก’ ของผู้ชายคนนี้เต็มทน เขาพูดมาเหมือนง่ายทุกอย่าง แต่การกระทำก่อนหน้านี้ของเขามันชัดเจนมาตลอดว่าเป็นเพียงละครหนึ่งฉากเท่านั้น พอลับหลังก็พาผู้หญิงคนนั้นคนนี้เข้าโรงแรมเป็นว่าเล่น นี่เหรอคนที่บอกว่า ‘รัก’ เธอ ‘รัก’ แล้วทำแบบนี้เนี่ยนะ โกหกทั้งเพ!

“แนน!” เขาตะโกนร้องเรียกชื่อเธอที่เดินจากไป ใจอยากเดินไปกระชากรั้งเธอไว้เพื่อพูดคุยกันให้รู้เรื่อง แต่สิทธิ์ของเขาไม่มี วันนี้ปีนเข้ามาในบ้านก็มากพอแล้ว จิณณ์ได้แต่กำมือตัวเองแน่นข่มความโกรธตัวเองไว้ ตอนนี้เขาไม่ใช่ผู้ที่จะใช้อารมณ์เอาแต่ใจกับอดีตภรรยา เธอไม่ใช่ของเขาอีกต่อไปแล้ว แต่เขาไม่ยอมหรอก เขาจะพยายามทำทุกทางเพื่อให้เธอกลับมาเป็นภรรยาตัวเองเหมือนเดิม ที่ผ่านมาเขาผิดเขาพลาดที่ทำร้ายเธออย่างสาหัส ไม่แปลกที่วันนี้ที่แม่ของลูกจะไม่ไยดีตน