รายละเอียดสินค้า
| ข้อมูล |
น้ำหนัก
บาร์โค้ด
ลงสินค้า
อัพเดทล่าสุด
|
| รายละเอียดสินค้า |
ผู้แต่ง ขยาทิมาต สำนักพิมพ์ ทำมือ สภาพหนังสือ หนังสือใหม่
ประกอบด้วย 4 เรื่องสั้น ใน 1 เล่ม 1. #โปรยอุ้มรักเมียนายหัว ปูรณ์...นายหัวผู้ที่ตั้งใจว่าจะครองตัวเป็นชายโสดให้สาวๆ เสียดายเล่น ลัลน์ลลิต...เธอต้องมาทำหน้าที่เป็นเมียอุ้มรักให้นายหัวสุดเถื่อน ---------------------------------------------------------------- “ชอบมีผัวแก่คราวปู่ใช่ไหม” ปูรณ์จูบไปทั่วทุกที่ ไม่เคยหึงหวงผู้หญิงคนไหนมาก่อน และก็มั่นใจว่าความรู้สึกในยามนี้ก็คือการเสียหน้าให้ปู่เท่านั้นแหละ “จิตอกุศล คุณมันบ้า ปล่อยฉันเลย!” เธอแกะมือใหญ่ให้พัลวัน ก่อนจะหันไปผลักไสอกแกร่งออกห่าง “ต้องนวดน้ำมันกันเลย” “ก็...” แค่น้ำมันมวย มันไม่ใช่เรื่องผิดปกติตรงไหน แล้วนี่เขาจะมาเดินต้อนเธอทำไม “เธอจะเดินหนีผัวตัวเองทำไม” เขารวบเอวบางก่อนจะดึงเธอมาแนบชิด พอร่างกายกลับมาเสียดสีกัน เขาก็ดันมีปฏิกิริยาขึ้นมาเสียเฉยๆ “คุณไม่ใช่ผัวฉัน” “อ๋อ...เหรอ แล้วที่เอาๆ กันนั่นล่ะ” “ก็...แค่คู่นอนไหมคะ” เป็นครั้งแรกที่คนอย่างนายหัวปูรณ์ถูกใช้คำแบบนี้ซึ่งๆ หน้า “ก็ดี! เพราะถ้าเธอมาหลงใหลในตัวฉันเมื่อไหร่ วันนั้นเธอก็คงต้องได้น้ำตาเช็ดหัวเข่าแน่” เขาดันคนปากดีให้นอนราบลงกับเตียง พอเธอจะขยับหนีก็มีเขาที่กระโจนตามไปคร่อมทับเอาไว้ “คนหลงตัวเอง” เธอพยายามหยุดมือที่กำลังเริ่มดึงทึ้งเสื้อผ้าชุดนอน นี่ใจคอเขาจะหื่นกระหายทุกครั้งที่เจอหน้ากันเลยใช่ไหม “ก็ดีกว่าคนชอบอ่อยคนแก่...”
2. #โปรยเมียบำเรออุ้มสวาท ภูผา...เขาต้องปฏิบัติกิจ ‘กาม’ ทำหลานให้แม่ กนกอร...เธอเป็นสาวน้อย ‘แม่พันธุ์’ ที่เต็มใจเป็นเมียบำเรออุ้มสวาท -------------------------------------------------------------------- ภูผากลับบ้านมาก็เห็นตาที่เป็นประกายของคนเป็นแม่ พอเขาบอกว่าจะออกไปเที่ยวเหมือนทุกวัน ท่านก็บอกว่าจะไปก็ได้ แต่ต้องทำภารกิจให้ท่านก่อน ‘นี่น้ำปลุกกำหนัด’ อยากจะบ้าตาย จริงๆ ก็เป็นน้ำสมุนไพรยาจีนขมๆ นี่ล่ะ พอเขาจะไม่กิน แม่ก็บังคับให้ถือมาด้วย ‘น้องชื่อข้าวสวย...’ ชื่อเชยบรม ‘น้องรออยู่ในห้องพักแขก’ อย่างน้อยแม่ก็ยังเคารพความเป็นส่วนตัวของเขาด้วยการพายายน้องข้าวสวยอะไรนั่นไปไว้ที่อื่น ที่ไม่ใช่ห้องนอนของเขา ภูผาตรงเข้าไปในห้องนอนตัวเอง ตอนแรกตั้งใจจะไปทั้งแบบนี้แหละ แต่ไปๆ มาๆ ก็ตัดสินใจอาบน้ำอาบท่า “ใจอ่อน...” เขาส่ายหน้าแล้วก็อดที่จะด่าตัวเองออกมาไม่ได้ ภูผาอาบน้ำเสร็จแล้ว แล้วก็ตัดสินใจใส่แค่กางเกงนอนตัวเดียว “ไม่เอาน่า นี่มึงหื่นหรือมึงตื่นเต้น” เขาคุยกับไอ้ส่วนที่กำลังตั้งโด่มีชีวิตชีวาขึ้นมาเฉยๆ พอทุกอย่างสงบลงก็เดินไปที่จุดหมายปลายทาง ห้องนี้เปิดแอร์เย็นเฉียบ แต่ไฟที่ปิดไว้มืดเริ่มทำให้เขาไม่แน่ใจ แต่ก็ลองเข้าไปดู เปิดไฟก็เห็นร่างอ้อนแอ้นที่นอนขวางเตียงอยู่ แค่มองไกลๆ ก็รู้ว่าขาวแล้วก็หุ่นดีใช่ย่อย พอก้มลงไปพินิจมองในระยะประชิดก็เห็นว่าเด็กของแม่นั้นสวยถูกใจจริงๆ แม่ตาถึงหรือรู้สเปคของเขา อันนี้ก็ไม่สามารถแน่ใจได้ แต่ที่แน่ๆ แค่มองก็พร้อมจะรวมร่าง ยิ่งสายชุดนอนตกลงมานิดๆ ก็เล่นเอาเนื้อตัวสั่นขึ้นมาเบาๆ แล้วจมูกก็เผลอโน้มลงไปกดแก้มนุ่มๆ “เธอหอมมากเลยแม่เด็กข้าวสวย” อีกฝ่ายขยับเปลี่ยนมาอยู่ในท่านอนหงาย สายเล็กๆ ของชุดนอนตกลงแล้ว โชว์กรวยลูกไม้แสนสวยและปทุมถันที่วับๆ แวมๆ ให้คนมองหายใจติดๆ ขัดๆ “ข้าวสวย...” ลองปลุกดีกว่า เขาชอบมีอะไรกับผู้หญิงที่มีสติ ไม่ได้นิยมลักหลับ “อืม...” กนกอรบิดขี้เกียจ ไม่เคยคิดเลยว่าแอร์จะทำให้นอนหลับสบายถึงเพียงนี้ “ข้าวสวย...ตื่น! ตื่น!” เขาลองกระตุ้นแรงขึ้นด้วยการตบเบาๆ ไปบนแก้มอิ่มๆ ปากคู่นั้นดูฉ่ำวาวจนในที่สุดก็อดใจไม่ไหว ภูผาโน้มลงไปกดคลึงปากอิ่มคู่นั้นในที่สุด กนกอรรู้สึกจั๊กจี้ แล้วตากลมโตก็ลืมขึ้น นี่มีคนกำลังจูบเธออยู่ แล้วก็ไม่ใช่ปากที่ประกบกันเฉยๆ แต่เขากำลังดุนลิ้นเข้ามาในปากอย่างยั่วเย้า “เธอตื่นแล้วนี่” เขาพูดแล้วก็จูบเธอต่อ แถมยังใช้มือลูบไล้มาตามบ่าและเนินอกเธออย่างวาบหวาม
3. #โปรยของขวัญจากซาตาน สินธุ์...เขาเป็นซาตานที่ไร้หัวใจ เปรมยุดา...เธอเป็นสาวน้อยที่ได้รับของขวัญที่ดีที่สุดจากซาตานอย่างเขา -------------------------------------------------------------------------
“เธอกับลูกเธอมาอยู่ในห้องเจ้าของบ้านได้ยังไง” เขาไม่เข้าใจและก็ข้องใจมากๆ “คือคุณผู้หญิง...ให้มาอยู่น่ะค่ะ” “ไม่จริง...” แม่เขาไม่ใช่คนใจดีขนาดนั้น “โอ๋ๆ” เธอรีบเขย่าคนหิวเบาๆ สินธุ์จ้องหน้าอ้วนๆ ที่เบะปาก ทั้งขำทั้งเอ็นดูหน้าตูมๆ นั่น เด็กนี่หน้าตาน่ารักดี “ไม่ร้องนะลูก...” เธอพยายามตบก้นเล็กเบาๆ มองสบตากับคนที่เอาแต่จ้องลูกไม่วางตา “เรื่องของเรายังไม่จบนะ...เธอเอาเขาไปกินข้าวก่อน แล้วเราจะเคลียร์เรื่องที่เธอมาอยู่ในห้องแม่ฉันอีกครั้ง” “ค่ะ” ก็ยังดีที่เขาใจดีเห็นแก่ลูกบ้าง แต่เขากลับเดินตามหลังมาเงียบๆ ก่อนจะเข้ามาในห้องส่วนตัวของเธอ สินธุ์คิดว่านี่ไม่ปกติแล้ว ทำไมแม่เอาเด็กรับใช้มาอยู่ห้องข้างๆ ตัวเอง แถมให้เข้าห้องนอนส่วนตัวที่ท่านหวงจะตาย นี่คือแปลกสุดๆ “ไม่เอาสิครับ อย่าเพิ่งร้องนะลูก” เธอเห่กล่อมคนที่หงุดหงิดขั้นสุด “เธอก็ป้อนข้าวเขาสิ หิวจนจะกรี๊ดแล้ว” เขาหยิกแก้มตุ้ยนุ้ยอย่างนึกเอ็นดู แล้วสักพักคนเป็นแม่ก็วางร่างจ้อยลงที่เก้าอี้เด็ก เธอเอาช้อนของเด็กมาจ่อปาก แต่เจ้าอ้วนนั่นกลับไม่ยอมกิน แล้วก็ร้องไห้โยเยออกมา “อ้าว...เขาไม่ได้หิวเหรอ” หิว... แต่น่าจะอยากได้นมแม่มากกว่า “เธอรีบแก้ไขสิ นี่เขาจิกผมตัวเองแล้วนะ” สินธุ์มองมือสั้นที่เริ่มทึ้งผมตัวเอง “คุณสินธุ์ก็ออกไปก่อนสิคะ” สินธุ์มองคนที่กล้าไล่เจ้าของบ้านออกมาด้วยเสียงเรียบๆ แต่พอคิดถึงตอนหอบใส่กัน อารมณ์บางอย่างมันก็เหมือนจะเกิดขึ้นมาแบบง่ายๆ “ฉันไม่ออก ฉันอยากเห็นเด็กคนนี้กินข้าว” เอาสิ รู้จักเขาน้อยไปซะแล้ว ยิ่งเธอไล่ เขายิ่งจะอยู่ เขากอดอกแล้วก็จ้องหน้าคนที่ขมวดคิ้วซะแน่น “ก็...เขาไม่กิน
4.#โปรยนางบำเรอท่านประธาน อคิน...ท่านประธานจอมเผด็จการที่จีบใครไม่เป็น ดารินทร์...นางบำเรอผู้หลงรักท่านประธานที่ไร้หัวใจ ------------------------------------------------------------------------------------ “หรือให้ฉันจ่ายเพิ่มไหมล่ะ” อคินกดจูบไปที่บ่าเล็ก มือไม่ลืมที่จะดึงผ้านวมออกจากมือคนที่กำลังนั่งเหม่อ พักหลังดารินทร์ชักจะดื้อและมักแสดงท่าทีเย็นชา “ไม่ค่ะ รินทร์จะกลับ” แค่นี้เธอก็หวั่นไหว ไม่เป็นตัวของตัวเองไปหมดแล้ว นับวันก็ยิ่งผูกพันกับคนที่ไม่มีวันจริงจังด้วย “ไม่ให้กลับ เดี๋ยวทิปเป็นเงินสดให้เลย” ดารินทร์หันไปมองหน้าท่านประธานด้วยสายตาตัดพ้อ เขาทำแบบนี้มาหลายครั้งแล้ว พยายามยัดเยียดเงิน ข้าวของแบรนด์เนมและก็เครื่องประดับด้วย “รินทร์จะกลับค่ะ” “ทำไม...หรือพอใกล้ใช้หนี้หมดก็ดื้อ ปีกกล้าขาแข็ง ลืมหรือเปล่าว่าฉันเป็นผัวเธอ!” อคินเผลอตวาดออกไปเสียงดัง ช่วงหลังมานี่มันเหมือนดารินทร์พยายามตีจากเขาจริงๆ “รินทร์เป็นแค่นางบำเรอของคุณ!” “พูดแบบนี้หมายความว่าไง จะปฏิเสธว่าฉันไม่ใช่ผัวเธอใช่ไหม” เขาจับบ่าเล็กดึงเธอเข้ามากอดรัดเอาไว้แนบแน่น ดารินทร์อวบอิ่มมีน้ำมีนวลและก็เต็มไม้เต็มมือขึ้น ยิ่งคิดก็ยิ่งโกรธตัวเอง นี่เขามีส่วนผลักดันให้เธอน่าพิสมัยขึ้น สวยมีเสน่ห์ในแบบผู้หญิงที่มีเจ้าของเท่านั้นจะมีได้ “รินทร์เพลียแล้วค่ะ ขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะ” เธอไม่อยากทะเลาะกับเขา ท่านประธานเป็นสามีเธอเสมอ แต่เธอน่ะไม่มีวันได้เป็นภรรยาของเขาแน่ๆ “ไม่ให้ไป” เขาไม่ชอบใจเลยที่เธอพยายามแกะมือเขาออกอยู่ตลอด “ท่านประธานลืมคำพูดตัวเองหรือเปล่าคะ ท่านประธานเคยบอกว่าไม่อยากให้ใครมาค้างคืนด้วย ชอบความเป็นส่วนตัว” อืม...ก็มีความคุ้น แต่นั่นมันเป็นคำพูดประชดประชันเธอก็เท่านั้นเอง “แต่ก่อนก็ค้างคืนด้วยกันบ่อยๆ เธอไม่เห็นเคยเอาเรื่องนี้มาย้อนฉันเลย” เขาเถียงกลับไปบ้าง “ค่ะ” เธอรับคำเพราะไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไร ตลอดหกเดือนมานี่ก็มีหลายครั้งเลยที่อดนึกฝันไม่ได้ว่าเรื่องระหว่างเธอกับเขามันเป็นมากกว่าแค่งานนางบำเรอ “ฉันไม่ให้เธอกลับ แล้วถ้าเธอดื้อด้านนัก ฉันก็จะไม่พัก” เขาผลักร่างอิ่มลงกับเตียง ก่อนจะขยับไปทาบทับ “อย่า...” ยิ่งเธอทำท่ารังเกียจ ปัดป้อง เขาก็ยิ่งโมโหมากขึ้นเรื่อยๆ “รินทร์ไม่ยอมแล้วนะคะสำหรับคืนนี้” เหนื่อยกับหัวใจไม่รักดีของตัวเอง มันคอยแต่จะรู้สึกว่าต้องการมากกว่าแค่หน้าที่นางบำเรอ “งั้นก็ยัดเยียดแล้วกัน” เขากดข้อมือเล็กขึ้นเหนือศีรษะ ก่อนจะปล้ำจูบไปบนเต้าอวบอิ่มที่เขาเท่านั้นที่มีสิทธิ์ “ยัดเยียดอะไรคะ...อืม...” เธอรีบเม้มปากแน่น เพราะอารมณ์มันถูกปลุกเร้าขึ้นมาประจานความใจง่ายของตัวเองในเวลาอันสั้น “ความเป็นผัวไง ฉันเท่านั้นที่มีสิทธิ์เป็นเจ้าชีวิตเธอ”
    |
| เงื่อนไขอื่นๆ |
|
| Tags |
▲
▼
รายการสั่งซื้อของฉัน
รายการสั่งซื้อของฉัน
ข้อมูลร้านค้านี้
BestbookSmileKa
ร้านหนังสือ BestbookSmileKa ยิ้มกับราคา ยิ้มกับหนังสือ ขายนวนิยายไทยและแปลโรมานซ์ อีโรติค หลากหลายสำนักพิมพ์ ทั้งหนังสือใหม่,มือสอง,หนังสือทำมือ,หนังสือE-book เชิญแวะเยี่ยมชมได้ค่ะ
เบอร์โทร : 0924988361
อีเมล : bestbooksmile@hotmail.com
อีเมล : bestbooksmile@hotmail.com
ส่งข้อความติดต่อร้าน
เกี่ยวกับร้านค้านี้
ค้นหาสินค้าในร้านนี้
ค้นหาสินค้า
สินค้าที่ดูล่าสุด
บันทึกเป็นร้านโปรด
Join เป็นสมาชิกร้าน
แชร์หน้านี้
แชร์หน้านี้
↑
TOP เลื่อนขึ้นบนสุด
TOP เลื่อนขึ้นบนสุด
สินค้าในตะกร้า ({{total_num}} รายการ)
ขออภัย ขณะนี้ยังไม่มีสินค้าในตะกร้า
ราคาสินค้าทั้งหมด
฿ {{price_format(total_price)}}
- ฿ {{price_format(discount.price)}}
ราคาสินค้าทั้งหมด
{{total_quantity}} ชิ้น
฿ {{price_format(after_product_price)}}
ราคาไม่รวมค่าจัดส่ง
➜ เลือกซื้อสินค้าเพิ่ม