รวมเรื่องสั้น ซีรีส์ รัญจวนใจ (NC25+) / ณิการ์ ยักษ์ (ทำมือ ใหม่.ฟรีปกพลาสติกใส )

ผู้แต่ง   ณิการ์  ยักษ์

สำนักพิมพ์  ทำมือ

สภาพหนังสือ  หนังสือใหม่

โปรย #อีบัวกับไอ้ขวัญ

“ไอ้ขวัญ”

“ใช่กูเองอีบัว”

“มึงมาทำไม”

“กูก็จะมานอนกับเมีย”

“ไม่ใช่ กูไม่ใช่เมียมึง เลิกทำแบบนี้สักทีเถอะไอ้ขวัญ”

หึหึ

“มึงเป็นเมียกูแล้วอีบัว มันเลิกไม่ได้หรอก” น้ำเสียงทุ่มห้าวอยู่ในความมืดแล้วก้าวเดินไปหาคนที่อยู่บนฟูกนอนด้วยความชำนาญและคุ้นชิน เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ขวัญมาหาบัว

“มึงมันเลว”

“ถ้ากูไม่เลวมึงก็เป็นของไอ้เทพสิอีบัว และตอนนี้สิ่งที่มึงทำได้คือยอมกู และอ้าขาให้กูเอาและครางดังๆ ตอนกูเข้าหาก็พอ”

“กูเกลียดมึงไอ้ขวัญ เกลียดมึงได้ยินไหม”

“มึงบอกกูจนกูจำขึ้นใจแล้วอีบัว ถึงเกลียดกูยังไงมึงก็ลบรอยกูจากตัวมึงไม่ได้หรอก” ก้าวเดินมาถึงคนที่นอนบนฟูกนอนแล้วเคลื่อนตัวไปคร่อมทับแล้วพูดต่อ....

"อีบัวมึงอ้าขาให้กูเดี๋ยวนี้"

"ไม่! กูไม่อ้าขาให้มึงเอาอีกแล้วไอ้ขวัญ" หล่อนตอบกลับเสียงดังฟังชัด

"มึงจะอ้าขาหรือไม่อ้า ถ้าไม่อ้ากูถีบมึงตกเตียงคอหักแน่"

"แน่จริงมึงก็ถีบสิ กูเป็นเพื่อนเป็นน้องมึงนะเว้ย"

"มึงเป็นเมียกูแล้วอีบัว ไม่ใช่เพื่อน"

"เมียห่าน่ะสิ มึงข่มขืนกูต่างหากไอ้ขวัญ"

"ก็มึงอยากกลีบอวบทำไมล่ะ มึงทำให้กูอยากได้เอง"

"กูผิดเหรอวะ"บัวถามเสียงสั่นเครือ ไม่อยากร้องไห้แต่มันอดกลั้นน้ำตาไว้ไม่ได้จริงๆ

"เออ อ้าขาให้กูเอาแรงๆ เดี๋ยวนี้"

โปรย #คะนิ้งของไอ้เทพ👇

“ชูว์...เนี่ยผัวนะ”

“ไม่ใช่!” หล่อนปฏิเสธทันควัน

หึหึ

ว้าย!

จากนั้นครูสาวก็ถูกตวัดเหวี่ยงร่างยกอุ้มขึ้นพาดบนไหล่หนาทันที ปากน้อยร้องขอความช่วยเหลือ สองเท้าดิ้นไปมา มือเล็กทุบตีแผ่นหลังเปลือยของเทพ แต่เหมือนว่าทุกคนจะหลับสนิท ไม่มีใครตื่นมาช่วยเหลือเธอเลยสักคน

“ชะ...ช่วยคะนิ้งด้วยค่ะ ช่วยด้วย”

“ร้องให้คอแตกก็ไม่มีใครมาช่วยหรอกคะนิ้ง อย่าร้องรบกวนเวลานอนของคนอื่นเลย ถึงเวลาที่เธอจะต้องเป็นเมียไอ้เทพคนนี้แล้วนะ ฉันจองเธอตั้งแต่ปีที่แล้วแล้ว ไม่ใช่เพิ่งจะมารู้จักกัน” เท้าใหญ่ก้าวยาวๆ ขึ้นไปบนเรือนแล้วตรงไปยังห้องนอนของตัวเอง

โปรย #คำเกลี้ยงของไอ้พร้อม👇

“ปล่อยกูนะ" คำเกลี้ยงดิ้นพร้อมใช้มือดันหน้าอกตัวเองออกห่างจากร่างใหญ่โต ถ้าขืนไม่ดันมีหวังสองเต้าได้บดเบียดไปกับร่างของไอ้พร้อมแน่

“กูไม่ปล่อย กูจะเอามึงเป็นเมีย” ยิ่งคำเกลี้ยงดิ้น ไอ้พร้อมยิ่งกอดรัดแน่น

“กูไม่เป็นเมียมึงไอ้พร้อม กูจะบอกป้าแพง” ขู่ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้มันก็บอกแล้วว่ามันไม่สนใจถ้าแม่ของมันจะมาเห็นตอนนี้

“บอกเลย แม่ก็อยากให้กูมีเมียเหมือนกัน ฉีกขาให้กู ถ้าไม่ฉีกขา กูจับฉีกเอง มึงจะเจ็บตัว กูบอกเลย”

“มึงมาดิ...มาดิ กูจะถีบยอดหน้ามึงไอ้พร้อม กูไม่ยอมมึงหรอก มึงจะมาเอากูเป็นเมียแบบนี้ไม่ได้” อย่าว่าแต่ถีบเลย ตอนนี้หนีออกจากอ้อมกอดของมันก็ยังไม่ได้เลย

“ก็กูจะเอา มึงมาอยู่บ้านกูก็ควรตอบแทนกูหน่อยสิ นอนกับกู เป็นเมียกู ร้องครางเสียวให้กูฟัง แค่นี้เอง มึงทำไม่ได้เหรออีคำเกลี้ยง”

“ไอ้พร้อม ไอ้ห่า มึงมันหยาบเกินคน มึงไม่เป็นลูกผู้ชาย”

“ก่อนจะว่าแบบนั้น มึงดูเอ็นกูยัง มึงดูเอ็นกูแข็งร้อนขนาดนี้ มึงยังปากดีว่ากูไม่เป็นลูกผู้ชายอีกเหรอ” พร้อมไม่พูดเปล่า แต่เอื้อมมือไปจับมือเล็กของคำเกลี้ยงมาหาหว่างขาตัวเอง ไม่สนใจว่าคำเกลี้ยงจะดีดดิ้นขยะแขยงตัวเองในตอนนี้

“ไอ้พร้อม มึงมันเลว มึงมันหื่น”

“แน่นอน กูหื่นและเอาเก่งด้วย กะหรี่ในเมืองติดลีลากูจะตาย และมึงก็จะติดใจรสเอ็นกูเหมือนกะหรี่พวกนั้น” ไอ้พร้อมบอกเจ้าของมือที่ตัวเองบังคับเสียดสีถูไถกับเนื้อร้อนตัวเอง

“มึงมีสติหน่อยไอ้พร้อม กู...ลูกสาวเพื่อนแม่มึงนะเว้ย กูเพื่อนมึงนะเว้ย” คำเกลี้ยงพยายามบอกเพื่อนวัยเด็กของตัวเอง

“กูไม่มีสติตรงไหน กูอยากได้มึง อยากเอามึงแรงๆ กูก็บอกอยู่นี่ สติกูมีครบ กูพร้อมจะเป็นผัวมึง กูอยากได้มึงตั้งแต่เห็นมึงนุ่งผ้าถุงอาบน้ำที่หน้าบ้านแล้วอีคำเกลี้ยง มึงแม่งน่าเอาว่ะอีห่า”