โหย (หิว) รัก (NC35+) พิมพ์จำนวนจำกัด / ศุภ (มัฑศิกาญจน) (ทำมือ ใหม่ แถมฟรีปกพลาสติกใส)

ผู้แต่ง    ศุภ มัฑศิกาญจน

สำนักพิมพ์   ทำมือ

สภาพหนังสือ   หนังสือใหม่

 “อย่าบอกใครเด็ดขาดนะคะว่าเค้าใส่กางเกงในสีชมพู” เด็กน้อยรีบเอ่ยขอตาปริบๆ

“ได้ครับ แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนะครับ”

“ข้อแลกเปลี่ยนอะไรเหรอคะ” เด็กหญิงแก้วกัลยาเอ่ยถาม

“โตขึ้นต้องแต่งงานกับพี่นะครับ”

“ทำไมต้องแต่งงานกับพี่ด้วยคะ”

“เพราะพี่เป็นคู่หมั้นของน้องแก้วไงครับ”

“คู่หมั้นคืออะไรเหรอคะ” เด็กน้อยถามอย่างไม่เข้าใจ

“โตขึ้นก็จะรู้เองครับ”

“ตอนนี้หนูก็โตแล้ว” เธอทำท่ายืดตัวให้สูงขึ้นแต่ยืดยังไงก็ไม่เท่าพี่ชายใจดีที่ช่วยเหลือเอาไว้

“ยังโตไม่พอ มาครับมาขี่หลังพี่” คเชนทร์นั่งยองๆ ลงตรงหน้า แก้วกัลยาปีนขึ้นไปบนหลังของเขาเพราะล้มเมื่อครู่ทำให้ปวดเข่าปวดแขนไปหมด คงปั่นจักรยานเองกลับไม่ไหว คเชนทร์หิ้วจักรยานคันเล็กๆ มาถือเอาไว้ด้วยมือข้างเดียวก่อนจะแบกเด็กน้อยพาเดินกลับบ้าน

“พี่ชื่ออะไรเหรอคะ”

“คเชนทร์ครับ เรียกพี่ว่าเชนนะครับคนดี”

+++พี่หมอ อุ๊ย!”

เธอดึงเขาอีกรอบ เขาเสียหลักล้มลงมาทาบทับร่างบอบบางอย่างไม่ทันตั้งตัว

สายฟ้าที่ฟาดลงมาทำให้เธอได้สบดวงตาอ่อนโยน

ที่เต็มไปด้วยความปรารถนาคู่นั้นอย่างชัดเจน

คเชนทร์แนบริมฝีปากลงไปหา ครั้งนี้เธอไม่ได้เบี่ยงหลบ

แต่กลับสะท้านตอบรับการบดจูบของเขาด้วยริมฝีปากสั่นระริก

“กลัวเหรอครับ” เขาเอ่ยถาม คเชนทร์ถอนใจหนักๆ

สุดจะหักห้ามใจกับความปรารถนาที่คุกรุ่นรุนแรงอยู่ในห้วงอารมณ์ ณ ขณะนี้นัก

เขาบดคลึงปากของเธออย่างเรียกร้อง ปรารถนาเธอเหลือเกินในค่ำคืนนี้

มือของเขาเริ่มสัมผัสลูบโลม แก้วกัลยาครางแผ่วๆ

สายฝนห่าใหญ่ด้านนอกทำให้อุณหภูมิในห้องลดลงอย่างฮวบฮาบ

เธอเบียดร่างกายเข้าหา

ตัวสั่นระริกเมื่อเขาปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเธอออกจากกาย

ปลายลิ้นร้อนหนาของเขากวาดเลียไปทั่วเรือนร่างเปลือยเปล่าของเธอ

“เราเป็นคู่หมั้นกันแบบนี้ เคยมีอะไรกันหรือเปล่าคะ”

เธอเอ่ยถามออกไปอย่างอยากรู้

สติอันน้อยนิดกำลังบอกให้เธอร้องถามออกไป

“ไม่เคยครับ แก้วไม่อยากเห็นหน้าพี่เสียด้วยซ้ำ”

เขาตอบเสียงแหบพร่า เอาตามจริงไม่โกหกให้เธอยินยอมพร้อมใจ

“แล้วอุ๊ย! พี่หมอคือว่าแก้ว” เธอดันปลายคางของเขาออกห่าง

ในขณะที่เขากำลังซุกไซ้เข้ามาหา ปากร้อนจึงงับเลียฝ่ามือของเธอเล่น

แก้วกัลยาสะท้านคืนนี้เธอต้องตกเป็นของเขาจริงๆ ใช่ไหม