รวมเรื่องสั้น ชุดผู้ชายคนนี้ฉันจอง (3 เรื่องใน 1 เล่ม} พี่สนิทเอวเดือด,ผิดฝาผิดผัว,ผู้คนนี้ฉันจอง (NC18+) / ขยาทิมาต (ทำมือใหม่ แถมฟรีปกพลาสติกใส)

ผู้แต่ง  ขยาทิมาต

สำนักพิมพ์  ทำมือ

สภาพหนังสือ  หนังสือใหม่

รวม 3 เรื่องสั้น 1 เล่ม (1.พี่สนิทเอวเดือด 2.ผิดฝาผิดผัว 3.ผู้คนนี้ฉันจอง)

1.พี่สนิทเอวเดือด

กชมน...เธอเป็นน้องสนิทที่ดื้อรั้นและช่างยั่วยุ

อวัช...เขาเป็นพี่สนิทเอวเดือดที่เธอรักหมดหัวใจ

-----------------------------------------------------------------

“น้องชอบจูบของเราค่ะ” มือเล็กยังคงรั้งบ่ากว้างเอาไว้ ตาที่จ้องกันสื่อความหมายที่ชัดเจนของหัวใจของเธอ

“พี่ดีใจนะ ที่มันถูกใจน้อง...”

แต่แล้วกชมนก็ต้องผิดหวังเมื่อเขาขยับออกห่าง ไม่ได้ทำอะไรเธอต่ออย่างที่ควรจะเป็น

“น้องคงไม่ใช่สเปคพี่...” เธอฝืนยิ้มให้เขา แต่ในใจมันกลับรู้สึกหวั่นไหว ถึงจะชอบเขามาก แต่ไม่รู้หรอกว่าพี่สนิทตรงหน้าคิดอย่างไรกับเธอกันแน่

“ไม่เอาน่ากิ๊ง เราเป็นพี่น้องกัน”

“น้องเป็นลูกคนเดียวค่ะ”

ดีจริงๆ แม่คุณ ยิ่งเธอจงใจเม้มปากที่บวมเจ่อ มันก็ยิ่งปลุกกำหนัดคนมองอย่างเขาเสียเหลือเกิน

“น้องไม่ได้อยากเป็นน้องสาวของพี่วัชนะ” เธอตวัดสายตากลับไปจ้องเขาอย่างตัดพ้อ

มันเป็นห้วงเวลาที่แสนยาวนาน เธอเป็นได้แค่น้องทั้งที่เธอกับเขาไม่ใช่พี่น้องแท้ๆ กันสักหน่อย เธอต้องมองเขามีผู้หญิงรอบกายคนแล้วคนเล่า

ในขณะที่ตัวเองกลับถือครองได้แค่คำว่าน้องสาว เสียใจเกินบรรยาย

“แต่น้องก็เป็นไปแล้ว...” เขาลุกขึ้นยืนเผชิญหน้ากับคนที่ดื้อดึงเอาแต่ใจ

“งั้นน้องก็จะนอนกับผู้ชายทุกคนที่ไม่ใช่พี่วัช น้องจะไม่สนใจ...อื้อ...” เธอทุบไปบนแผ่นหลังบึกบึนทันทีที่ถูกตะโบมจูบอย่างเร่าร้อน

ปากที่ปะทะกัน มันคือหัวใจทั้งดวงของอวัช เขาไม่อยากเสียเธอไป อยากเป็นผู้ชายคนแรกที่เธอมอบตัวมอบใจให้

“อ่าห์...พี่วัช...” เธอครวญกระเส่าให้กับความเร่าร้อน ลิ้นสากพลิกพลิ้วทั้งอ่อนหวาน แต่ก็แสนเอาแต่ใจ

ไม่นานรสจูบก็ทวีความรุนแรงเป็นรสเสน่หา มือแกร่งช้อนกระเตงเธอขึ้น แล้วขาของเธอก็อ้ากว้างบดเบียดไปกับบริเวณเอวที่ขึ้นรูปขึ้นลำ

จากชั้นล่างเธอถูกอุ้มเป็นลูกลิงลูกค่างขึ้นไปที่ชั้นสอง ทุกย่างก้าวมันเหมือนจะยิ่งชัดเจนว่าต่างก็ต้องการกัน

“อยากเป็นเมียพี่ใช่ไหม”

“ค่ะ” เธอร้องบอกสิ่งที่อยู่ในใจออกไปชัดเจน

ปากยังคงบดเบียดเข้าใส่กัน ไม่ต่างจากเอวแกร่งที่ทั้งกระทุ้งทั้งงัดจนเหมือนเนื้อแท้กำลังถูไถเข้าใส่กัน

“ถ้าเป็นแล้ว น้องไม่มีสิทธิ์มองคนอื่น พี่ไม่ใช่พี่ชาย วิท เบเนฟิตของน้องนะ”

“ค่ะ พี่วัชจะเป็นผัวของน้อง...” เธอร้องบอก แล้วก็เป็นฝ่ายบดริมฝีปากเข้าหาเขาอย่างยั่วเย้า ตอนนี้เธอกับเขากำลังยืนชิดติดกำแพงหน้าห้องนอนของพี่ชายคนสนิท

“รู้ไหมว่าการเป็นเมียพี่ ต้องถูกพี่เอาหนักแค่ไหน...” เขาลูบไปบนแก้มที่แดงฉ่ำ ถามคำถามทั้งที่ปากก็แนบชิดกัน

“พี่ไม่ใช่ผู้ชายอ่อนโยน ติ๋มๆ บนเตียงหรอกนะ” อวัชเปิดประตูที่อยู่ทางด้านหลัง ก่อนจะดันเธอเข้าไปในห้องด้วยการใช้ปาก

จูบดุดันยังคงดำเนินต่อไป แล้วไม่นานกชมนก็ล้มลงกลางเตียงกว้าง โดยที่อวัชก็ไม่เคยชะลอจูบกระชากวิญญาณ

เขาจะให้เธอตัดสินใจ ถ้าเธอยืนกรานจะไปต่อ เธอก็ต้องกลายเป็นเมียของเขาเท่านั้น

จะไม่มีหรอกนะ ไอ้การนอนด้วยกันเล่นๆ ได้เสียกันเล่นๆ มันจะมีแต่ความสัมพันธ์ที่จริงจัง และเธอก็จะดิ้นหนีไปจากตัวเขาไม่ได้อีกเลย

“น้องก็ไม่ได้อยากได้ติ๋มๆ บนเตียงนี่คะ”

2.ผิดฝาผิดผัว

ภู...เขาแอบชอบเพื่อนของน้องชาย

พลอยชมพู...เธออยากได้เพื่อนมาเป็นสามี แต่ผิดฝาผิดผัวจนได้พี่ชายเขาแทน

----------------------------------------------------------------

“พี่ภูทำอะไรคะ” เธอเบี่ยงตัวกลับไปปัดป้อง แต่เหมือนเขายิ่งรัดเนื้อตัวเธอแน่นขึ้น

“เธอเป็นเมียฉัน ไม่ใช่เมียไอ้ภพ”

“พี่ภู!” เธอครางระโหย มันคือการตกใจจริงๆ ไม่ใช่เล่นละคร เธอไม่คิดว่าเขาจะเถรตรงชัดเจนถึงเพียงนี้

แล้วยังไม่ทันได้พูดอะไรต่อ เขาก็โน้มลงมาก่อนที่ปากหยักจะเริ่มโรมรัน จูบนี้แหละที่หัวใจมันจำอย่างแม่นยำ มือที่ควรจะผลักไสตามบทที่เพื่อนวางไว้ มันกลับยกขึ้นคล้องบ่ากว้างและก็ลูบไล้ไปตามที่ธรรมชาติรังสรรค์

จูบคุ้นเคยชัดเจน เหมือนที่เขาจูบเธอในคืนก่อน การใช้ลิ้นพลิกพลิ้ว แล้วไม่นานเธอก็หอบสะท้านก่อนจะจ้องตากับคนที่ค่อยๆ ถอนปากออก

“พี่พูดอะไรออกมา ทำอะไรอยู่...อืม...”

จูบดุเดือดเลือดพล่านเริ่มขึ้นอีกครั้ง เธอถูกเขาดึงเข้าไปในห้อง แล้วประตูก็ปิดลงเสียงดังปัง

ภพที่แอบมองทำได้แค่ส่ายหัวนิดๆ นี่อะนะขัดขืน ไม่ได้เรื่อง แต่ก็ฟินดี พี่ชายเขามันก็ใช่ย่อย พลอยชมพูก็เป็นพวกไร้เดียงสากับเรื่องพรรค์นี้ ถึงจะก๋ากั่นใจกล้า พูดมาก น่ารำคาญ แต่มั่นใจได้เลยว่าผู้ชายแบบพี่ภูต้องถูกใจ

ก็นะ พี่ภูเขาเป็นพวกซึนเดเระนี่ เก๊กขรึม ได้เมียพูดเก่งๆ จะได้ไม่เหงา

“อย่าค่ะ” เธอขัดขืน แต่แรงน้อยนิดมันเหมือนจะค่อยๆ หายไปเมื่อถูกจูบ ถูกต้อนจนในที่สุดก็ถูกเขาดันถอยหลังไปจนชิดเตียง

“ฉันต้องการเธอ” เขารวบคนตรงหน้าเข้ามาแนบชิด ปากบดคลึงไปบนความอ่อนนุ่ม จูบดูดดื่มดำเนินต่อไป

“อย่าค่ะพี่ภู...”

“ไม่เชื่อเหรอ”

“ค่ะ พี่ภูจะมาเป็นสามีของพลอยได้ยังไงคะ” เธอเขินอายสายตาร้อนแรงคู่นั้น

“ก็พี่ได้ยินเรื่องที่เธอกับเพื่อนสนิทเธอคุยกัน”

เธอมองจ้องเขา แสร้งทำเป็นยังไม่เข้าใจ

“เรื่องที่เธอจะให้ภพมันเอาจนท้องไง”

บ้าจริง! เขาถนัดทำให้เธอแก้มร้อนไปหมด ตอนนี้คิดอะไรไม่ออกนอกจากใจที่สั่นสะท้านไปหมด

“พี่ไม่ยอมหรอกนะ พี่เป็นผู้ชายในคืนที่ผ่านมา เธอไม่มีสิทธิ์ให้ใครเอาจนท้องแล้ว นอกจากพี่”

ปากเธอมันอ้าค้างขึ้นมา จนใจจะพูดอะไรต่อ รู้แต่ว่าใบหน้ามันร้อนไปหมด

เป็นอันแน่ชัดแล้วว่าคืนนั้นคือพี่ภู เขาคือผู้ชายในเงามืด และเขาก็ตั้งใจไปสวมรอยแทนภพด้วย

แล้วระหว่างที่ไม่ทันระวังตัว เธอก็ถูกเขาดันลงกับเตียง

“พี่ภูทำแบบนั้นทำไมคะ...อื้อ...” ริมฝีปากถูกดูดดึงอีกครั้ง จมูกโด่งไซ้ต่ำลงมาตามซอกคอ ไม่ต่างจากมือกว้างที่ลูบไล้เข้ามาใต้เสื้อนอนอย่างว่องไว

ทุกสัมผัสแตะต้องมันใช่ไปหมด

‘แกต้องขัดขืน!’

เสียงคำสอนของภพทำให้เธอรวบรวมสติผลักไสอีกฝ่ายออกไปสุดแรง

ภูไม่โกรธ แต่ตามไปสวมกอดคนที่ขยับตะแคงหนี เขากดจูบไปบนใบหูที่แดงซ่าน

“พี่ภูจะไม่ตอบอะไรเลยเหรอคะ”

น้ำเสียงกระเง้ากระงอดไม่ได้น่ารำคาญ ตรงกันข้ามมันทำให้หัวใจเขาเต้นแรงในแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน

“เธอเป็นเมียพี่”

3.ผู้คนนี้ฉันจอง

กวิศ...เขาคือผู้ที่เธอจอง

ตติยา...เธอคือคนที่จับจองผู้คนนั้น

------------------------------------------------------------------

“เราจะเอายังไงกับเรื่องนี้ดี”

“เรื่องไหน” ตติยาหันไปถามคนที่อยู่ดีๆ ก็ถามคำถามต้องห้ามขึ้นมา

“เรื่อง...” กวิศไม่แน่ใจเลยพอถูกหันมองจ้องแบบนี้

เธอไม่ได้คาดหวังอะไรเลย นอกจากเด็กน่ารักที่จะมาเป็นลูกเธอสักคน

“ก็เรื่องของเรามั้ง” เขาเดาใจเธอไม่ออก ไม่รู้ว่าพูดแบบไหนถึงจะถูกใจเธอ แต่เขาเป็นผู้ชาย เขาก็ต้องแสดงอะไรออกมาสักอย่างเพื่อให้เธอสบายใจ แบบนั้นมั้งนะ เอาจริงๆ ตอนนี้เขาทำตัวไม่ถูกเลย

ไม่รู้ว่าโลกมันหมุนไปถึงจุดไหน เพราะบางครั้งผู้หญิงบางคนก็ชอบเป็นช้างเท้าหน้าไปแล้ว อย่างเธอด้วยมั้ง ก็เธอเริ่มเรื่องทั้งหมดนี่เอง

“ไม่เอาอะไรทั้งนั้น เคยเป็นเพื่อนก็เป็นเพื่อนกันต่อ”

“เราไม่เคยเป็นเพื่อนกัน” กวิศอยากกำหมัด เขากับเธอห่างไกลสถานะที่ว่านั้นมาก เต็มที่ก็เป็นมากกว่าคนรู้จักกันนิดนึงเท่านั้นแหละ

“งั้นก็กลับไปเป็นอะไรที่เราเคยเป็น”

น่าเศร้านะ เพราะสำหรับเธอ เขาคงไม่ได้มีคำจำกัดความใดๆ

“วิศโกรธเราเหรอ”

“ก็แล้วน่าโกรธไหมล่ะ” เขาพลิกตัวออกห่าง ตอนนี้ใจมันว้าวุ่นไปหมด เขาควรดีใจไหม มีผู้หญิงมาให้นอนด้วยฟรีๆ แถมไม่ได้อยากผูกมัดอะไร

เฮ้ย! จริงๆ เขาก็หล่อและก็ดีระดับหนึ่งเลยนะ เอาแบบไม่หลงตัวเอง แต่เขาไม่เคยขาดผู้หญิงมารายล้อม แต่ดูที่เธอทำสิ เธอทำให้เขานึกสงสัยในตัวเองว่าเขาผิดปกติอะไร เธอถึงไม่เอา

เขาก็ครบเครื่องนะเว้ย เอาก็เก่งด้วย

“อ๋อ...รู้แล้ว...”

เธอรู้อะไร เขามองคนที่ยิ้มแล้วก็ขยับตัวขึ้นมาจ้องเขา หวังว่าสิ่งที่เธอรู้ มันจะทำให้เขาอารมณ์ดีขึ้นมาบ้าง

อย่างน้อยตอนนี้เธอก็โคตรยิ้มหวานจนเขาอยากจูบเลย

“นายเป็นแฟนธีไง ก็เท่ากับเป็นญาติ...อื้อ...” เธอถูกเขาปล้ำจูบจนล้มลงไปนอนหงาย

เธอคล้องบ่าเขา แต่เขากลับรวบมือเธอทั้งสองข้างขึ้นกดเหนือศีรษะ

“ฉันเอาเธอขนาดนี้ เธอกล้าคิดว่าฉันกับไอ้ธีเป็นคู่ขากันได้ไง!”

แต่ก่อนเธอชอบพูด เขาก็ไม่คิดถือสา แต่นี่ยังเชื่อได้อีกเหรอว่าเขาชอบผู้ชาย

“ก็...อื้อ...” เธอถูกจูบสั่งสอนอย่างดูดดื่ม ยิ่งเขากระแทกปาก เธอยิ่งสาแก่ใจ มือที่ถูกรัดแน่นขึ้นนี่ก็ด้วย

กวิศขยับปากออกห่างมองคนที่จูบตอบแบบดูดดื่ม เธอดูฟินดีนะ ใบหน้าหวานเคลิบเคลิ้มและตากลมโตที่ลืมขึ้นก็เต็มไปด้วยกิริยาเชิญชวน

“เธอนี่มัน...” เขาจนใจจะพูด รู้แต่ว่ามันถูกใจมาก เขาชอบทุกอย่างที่เป็นเธอ ชอบธรรมชาติร้อนฉ่าที่เปิดเผยชัดเจน

“ฉันอยากอยู่ข้างบน”