จอมใจสุริยะ ภาคต่อรุ่นลูกเทวีอโณณา ปกแข็ง แถมฟรีพวงกุญแจน่ารัก และยาดมสุดฟิน / จิรัฐติกาล (ทำมือ ใหม่)

ผู้แต่ง      จิรัฐติกาล

สำนักพิมพ์   ทำมือ

สภาพหนังสือ   หนังสือใหม่

เรื่องราวภาคต่อรุ่นลูกของเรื่อง เทวีอโณณา แถมฟรีพวงกุญแจน่ารัก และยาดมสุดฟิน

หนึ่งคนที่เป็นรักแรก

อีกคนที่เป็นรักไม่รู้ตัว

ครั้งนี้นางจะเลือกผู้ใด

"บอกมาเจ้าจะเลือกใครอโณทัย"

******************************

ยิ่งปกป้องเจ้าชายสุริยะก็ยิ่งแค้นใจไปอีก

เหมือนกำลังถูกแย่งชิงหัวใจไปต่อหน้า

นางกำลังปกป้องคนที่สร้างความอัปยศให้เขา

ทำให้เขากลายเป็นคนไร้ความสามารถไม่สามารถปกป้องสิ่งที่ตัวเองรักได้

 “ถ้าคิดว่ามันสามารถแลกชีวิตเพื่อเจ้าได้ เราก็ทำได้เช่นเดียวกัน”

พูดจบเจ้าชายสุริยะก็ใช้ปลายดาบหันเข้าหาตัวเอง

 “พระองค์อย่าทำเช่นนี้เพคะ” อโณทัยตกใจเอ่ยห้ามปราม

แต่เจ้าชายสุริยะก็ยืนกรานหนักแน่น

 “ถอยออกมาให้เราฆ่ามันเสีย หรือไม่ก็เป็นเราที่ตายต่อหน้าเจ้า”

**************************

อโณทัยจึงขอแท่นถ่านและกระดาษเพื่อวาดสิ่งที่ต้องการลงไป

ลักษณะชิ้นแรกเหมือนกับหม้อดินทั่วไปมีหูจับสองข้างมีฝาปิดหม้อขนาดพอดี

ส่วนชิ้นด้านล่างเหมือนเตาถ่านที่ปากของมันเท่ากับขนาดของหม้อ

ชิ้นสุดท้ายเป็นแผ่นรองเตาและหม้อ

พร้อมกับจานขนาดใหญ่กว่าปกติถึงสามเท่า

 ที่นางวาดมาทั้งหมดนั้นคือ หม้อจิ้มจุ่มสูตรเด็ดของพระมารดา

ที่พวกเราชอบทำกินกันอยู่บ่อย

 “เจ้าต้องการเอาหม้อพวกนี้ไปทำอันใด”

 “ข้าจะเปิดร้านจิ้มจุ่ม”

 “จิ้มจุ่ม?”

**************

อโณทัยมอง เจ้าสิบ เจ้าห้า เจ้าหก และเจ้าเจ็ด

เสือสี่ตัวที่เหลืออยู่แสดงว่าที่เหลือคงตามพระมารดานางกลับไปยังแคว้นสัตยะเป็นแน่

 เจ้าชายสุริยะมองเจ้าห้าอย่าตาตื่นเพราะมันตัวโตใหญ่สุดเท่ากับสิบคนโอบ

สำหรับอโณทัยแล้วขนาดของตัวมันก็เท่าแม่ที่คลอดมันมาไม่ได้ตกใจอะไร

 “พญาเสือจริงๆ ด้วย เราอยากเลี้ยงพวกมัน”

 พวกมันยอมให้เลี้ยงไหมล่ะ ปกติแล้วถ้าไม่ใช่พระมารดาและตนก็ไม่มีผู้ใดเข้าใกล้พวกมันได้

จะให้มันยอมสยบท่านก็ต้องเหนื่อยหน่อยนะ

 ตอนนี้เจ้าห้าขยับเท้าเข้ามาแล้ว สายตานั้นเหมือนกำลังจะมาอ้อนอย่างเคย

อโณทัยเลยยกคันธนูขึ้นทำให้มันหยุด เจ้าเสือหยุดนิ่งด้วยความสงสัย

 ฟิว.นางยิงไปทันที ดอกธนูเปลี่ยนทิศไปด้านหลัง

พวกมันก็วิ่งตามดอกธนูไปไม่ได้หวาดกลัวสักนิด

 ตอนนี้เจ้าชายสุริยะหันมาตะหวาดใส่ “นางยังไม่อนุญาตให้ยิง

เห็นหรือไม่ว่าพวกมันหนีไปหมดแล้ว”

 คำว่าหมดแล้วเสียงเบาลง เมื่อเจ้าห้าและตัวอื่นๆ

วิ่งกลับมาใหม่พร้อมกับคาบดอกธนูในปาก

บ้าไปแล้วนางให้พวกมันหนีไปพวกมันกลับนึกว่านางเล่นด้วย

นางจะบ้าตาย... หมดกันพญาเสือที่ยิ่งใหญ่

จบสุขนิยมค่ะ