รอยร้าวรานรัก รอบพรีเมียมสแตนดี้ / มณชยาภา (คุณหญิง ร่ำรวยมหาศาล) (หนังสือทำมือ ใหม่)

ผู้แต่ง  มณชยาภา (คุณหญิง ร่ำรวยมหาศาล)

สำนักพิมพ์  ทำมือ

สภาพหนังสือ  หนังสือใหม่

นิยายโรแมนติก ดรามา มีเด็กน้อยที่น่ารักมากๆ ค่ะ

ระยะเวลาการจอง  1-30 พฤศจิกายน 2567

✨Premium 5 Days ✨

1-5 พฤศจิกายน 2567

รับฟรีสแตนดี้ขนาด 7 cm. 1 ชิ้น

1.จำนวนหน้าประมาณ 330 หน้า

2.จำนวนคำ 8-90,000 คำ ++

3.หน้าสี 2 แผ่น 4 หน้า

**กระดาษปก+โปสการ์ด+ที่คั่น**

เป็นกระดาษพิเศษ crystal gold

ของแถมในซีล

ที่คั่น Chibi DieCut 1 

โปสต์การ์ด 1

จัดส่งหนังสือได้ประมาณปลายเดือนธันวาคมนี้ค่ะ

คำโปรยปกหน้า...

 ‘ความรักมีวันหมดอายุไหม แล้วคนเราจะรักกันได้นานเท่าไร’

---คำโปรยปกหลัง---

 “คุณธามดูเครียดจังเลยค่ะ เอาแบบนี้ เดี๋ยวหนูไปเตรียมน้ำอุ่นให้คุณแช่ดีกว่านะคะ จะได้สบายตัว แล้วค่อยลงมากินข้าวเย็นกัน วันนี้หนูมีเรื่องจะ...”

คำพูดของมนปรียาชะงักค้างไว้เพียงเท่านั้น ความดีใจที่กำลังจะมีลูกกับเขาถูกเก็บกลืน เมื่อจู่ๆ ธามหยิบเช็คเงินสดออกมาจากด้านในกระเป๋าสูทและวางมันลงบนโต๊ะกระจก

ความเย็นยะเยือกไล่จากปลายนิ้วแผ่ลามมาจนเต็มฝ่ามือเล็ก มนปรียาเผลอกำชายเดรสเชิ้ตเอาไว้แน่นมาก ใบหน้าที่แดงเรื่อเมื่อสักพักค่อยๆ ซีดเผือดลง พยายามบังคับเสียงไม่ให้สั่นเครือขณะเอ่ยถาม

“นี่...ค่าอะไรเหรอคะคุณธาม”

ดวงตากลมโตไหวระริกเพราะมองเห็นตัวเลขเจ็ดหลักบนเช็คชัดเจน

3,000,000.-

ธามชอบความเป็นส่วนตัวมากที่สุด และด้วยความที่เธอตัดสินใจเป็น ‘ผู้หญิงของเขา’ ทำให้มีเวลาว่างมากมายเหลือเฟือในแต่ละวัน นอกจากจะดูแลบ้านเอง ปลูกต้นไม้ เก็บดอกมะลิมาทำนู่นทำนี่ เธอยังชอบงานศิลปะอีกด้วย

เขามีเงินเดือนให้เธอใช้จ่ายทุกเดือนก็จริง แต่ไม่เคยมีครั้งไหนให้เยอะมากขนาดนี้

อะไรบางอย่างร้องเตือนว่าครั้งนี้ไม่ปกติ แต่อีกใจก็ภาวนาขอให้มันเป็นเงินที่เขาอยากให้เธอนำไปใช้ชอปปิงแก้เบื่อ หรือให้เธอจัดการเปลี่ยนเฟอร์นิเจอร์ใหม่ในบ้าน

มนปรียากลั้นลมหายใจเพื่อรอฟังคำตอบ ในอกหนึบหน่วงวูบโหวงรุนแรง ขาอ่อนปวกเปียกจนซวนเซถึงกับทรุดนั่งบนโซฟาอีกตัว ตอนที่ได้ยินคำพูดของธามชัดเจน

“ผมกำลังจะแต่งงาน คุณเอาเงินนี่ไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ซะ”

...

---คำโปรย (เพิ่มเติมอีกนิด)

“ยินยี่พูดชัดนะคะ” คนตัวเล็กสุดได้จังหวะรีบแย้ง

“จ้า ไหนเรียกป้าทิวลิปสิคะ”

“ป้าทิวหยิบ” คนบอกว่าตัวเองพูดชัดเรียกเสียงดังฟังชัด

“อวสานจ้ะ!” ทิวาเบ้ปากมองบนใส่สาวน้อย “หลอกกะเทยบาปนะคะ ตายไปตกนรกนะ รู้ไหมคะ”

“ไม่ตกนายกหยอกค่ะ ยินยี่ไหว้แพะ ทำบุญ แล้วขอพรแพะ” ลินลลินเถียง หนูน้อยพนมมือท่วมหัว “ฉาทู้ค่า ขอให้ยินยี่คุ้มคองแพะด้วย...หยั่งงี้”

ทุกคนฟังคนตัวเล็กสุดพูดแล้วพากันกะพริบตาปริบๆ กับคำพูดผิดที่ผิดทางอย่างไร้เดียงสา สุดท้ายก็ทนไม่ไหวหัวเราะออกมากันลั่นอีกครั้งจนได้

ถึงกิริยากับคำพูดไม่ชัดจะน่ารัก น่าเอ็นดูแค่ไหน แต่มนปรียาก็รีบสอนลูกสาว

“หนูต้องพูดว่าขอให้พระคุ้มครองลิลลี่ด้วยค่ะลูก”

เด็กหญิงนิ่งฟังแล้วแก้ใหม่ “ขอให้แพะคุ้มคองยินยี่ด้วยน้า...ใช่ไหมคะแม่ขา”

“มิวว่าก็ยังดีกว่าให้ลิลลี่ไปคุ้มครองแพะนะฮะอามะลิ” คีตกรรีบกระซิบกับแม่ของน้อง

มนปรียาทำแค่พยักหน้ายิ้มๆ

“โอ๊ย ฉันขำจนท้องเป็นตะคริว เธอคือความบันเทิงของฉันจริงๆ นะยายหนูยินยี่”