ผู้แต่ง รวิอาภา
สำนักพิมพ์ อินเลิฟสภาพหนังสือ หนังสือใหม่
ตั้งแต่เขาปล้นเอาความสาวของเธอไป ‘อาร์ชี่ แพตเทอร์สัน’ ก็ไม่อยากปล่อยมือจากผิวเนื้อเปลือยเปล่าสีน้ำผึ้งนุ่มเนียนละมุนนั่นอีก แต่สิ่งที่มหาเศรษฐีหนุ่ม เจ้าของบริษัทเคมีภัณฑ์ชั้นแนวหน้าของอเมริกากำลังสงสัยก็คือ เหตุใด ‘แก้วกาหลง’ แม่ไกด์สาวสวยแถมยังบริสุทธิ์ผุดผ่องคนนี้ จึงคิดจะเปลี่ยนอาชีพจากมัคคุเทศก์มืออาชีพ หันมารับงานไซด์ไลน์เป็นโสเภณีสมัครเล่น หรือว่าเธอกำลังร้อนเงินจนต้องเอาของเก่าประจำกายมาเลหลังขายกิน แล้วการประเดิมพรหมจรรย์ในครั้งนี้ เจ้าหล่อนตั้งใจเลือกลูกค้าเอง หรือว่าเป็นความฟลุ๊กของเขากันแน่ และที่ถูกใจเขาที่สุดก็คือการดีดดิ้น ทำมารยาสาไถย เล่นละครว่าจำใจให้บริการเขานี่แหละ คิดจะโก่งราคาเพิ่มอีกสักแค่ไหนกันเชียว! อีกอย่าง... ชายหนุ่มเองก็ได้แจ้งความประสงค์มาอย่างชัดเจนตั้งแต่ก่อนเดินทางมาไทยแล้วไม่ใช่หรือ ว่าเขาต้องการมัคคุเทศก์สาวสวยนำเที่ยว... ที่พร้อมจะขึ้นเตียงร่วมสนุกไปกับความต้องการทุกอย่างแบบสุดสวิง! ดังนั้นการที่เขาได้ครอบครองความสาวของเธอเป็นคนแรกแบบนี้ และไม่ว่าเธอจะบริสุทธิ์หรือผ่านงานมาแล้วจนพรุน ก็อย่าหวังว่าจะมาเรียกร้องเงินทองหรือทะเบียนสมรสอะไรเพิ่มเติมจากเขาได้ เพราะว่าสถานเดียวที่มหาเศรษฐีหนุ่มหัวใจเถื่อนอย่างเขาจะให้ได้ก็คือคำว่า ‘คู่ขาฆ่าเวลาเท่านั้นเอง!’
“มาสนุกกันดีๆดีกว่าไหมทูนหัว จะแกล้งเล่นตัวไปทำไม เห็นไหมว่าผมพร้อมเสียขนาดนี้ ไม่ต้องไปถึงห้องนอนแล้ว เรามาสนุกกันในห้องนี้ก็ดีเหมือนกัน สะดวกดี ผมชอบ” คำพูดแต่ละอย่างของอาร์ชี่ทำให้คนฟังโกรธจนตัวสั่น “คุณควรจะมีสติ และฟังคำพูดของฉันให้ดีๆ” “คุณชอบแบบไหนแก้ว แบบนั่งหรือว่าแบบยืน หืม” ร่างใหญ่ใช้กำแพงกล้ามเนื้อดันให้ร่างอวบอัดเดินถอยหลังไปจนชิดผนังห้องน้ำ ต้นขาแข็งแรงรกไปด้วยขนฤหยาบเบียดชิดต้นขาอวบอัดเนียนละมุนของเธอเสียชิดใกล้ “รู้สึกแล้วใช่ไหมแก้ว ว่าเราควรจะเก็บแรงเอาไว้ทำอย่างอื่น มากกว่าการมาเล่นเกม” “ฉันไม่รู้สึกอะไรทั้งนั้น อุ๊ย!” มือใหญ่รวบข้อมือเล็กทั้งสองข้างเอาไว้ด้วยกัน ร่างใหญ่รุกเข้าหาร่างน้อย เขาใช้นิ้วเกี่ยวกระตุกเอาสิ่งกีดขวางออกไปอย่างไม่ออมแรง ความเจ็บปวดแทบขาดใจทำให้แก้วกาหลงตัวชา เธอจ้องหน้าคนทำร้ายตัวเองด้วยความคาดไม่ถึง มัคคุเทศก์สาวไม่อยากเชื่อว่า อาร์ชี่ แพตเทอร์สัน ผู้ซึ่งสื่อทุกขนานเรียกขานเขาว่า ‘เทวดาเดินดิน’ จะข่มขืนเธอ โดยไม่แม้แต่จะใส่ใจว่าเธอกำลังต่อต้านเขาอยู่อย่างสุดความสามารถ จนกระทั่ง... “โอ๊ยยย!” “แก้ว! คุณยังไม่เคยหรือ!”
|