พ่อคุณขนุนหนัง (NC25+) / ณิการ์ (ทำมือ ใหม่ ฟรีปกพลาสติกใส)

ผู้แต่ง   ณิการ์

สำนักพิมพ์  ทำมือ

สภาพหนังสือ  หนังสือใหม่

"เชฟคุณ" ผู้อร่อยกว่าเค้กชาเขียว ถ้าไม่เชื่อถาม "น้องต้อง" ผู้ชิมได้ค่ะ

--------

“ชิมสิ” เขาตักป้อนหญิงสาว และต้องใจก็อ้าปากรับเค้กที่เขาตักให้พร้อมเคี้ยวตุ้ยๆ

“เป็นไง เค้กกับพี่ อะไรอร่อยกว่ากัน”

แค่ก! แค่ก! แค่ก!

ต้องใจแทบสำลักเค้กในปากที่กำลังจะกลืนทันที เมื่อเขาถามแบบนี้และมองดูหน้าเขาที่เจ้าเล่ห์กับมองเลยต่ำไปยังลำคอหนาที่เปลือยเปล่า ให้ตายเถอะ เขามันไร้ยางอาย เขามันพวกชอบโชว์ ไม่ยอมไปใส่เสื้อผ้ายังมาใส่ผ้ากันเปื้อนนั่งมองอีก ไม่เย็นก้นรึไงพ่อคุณ

“เค้กค่ะ” เธอตอบทันทีเมื่อมองสำรวจคนตรงหน้าแล้ว

“ทำไมถึงเป็นเค้กไม่ใช่พี่ล่ะ” เขายื่นมือหนาไปเช็ดมุมปากที่เปื้อนให้เธออย่างอ่อนโยน

“ก็เค้กมันกินได้ แต่พี่น่ะกินไม่ได้”

“แน่ใจว่ากินไม่ได้” พูดจบเขาก็ลุกขึ้นก้าวเท้าขึ้นเหยียบเก้าอี้ที่นั่งแล้วเลิกผ้ากันเปื้อนเปิดขึ้นทันที และสิ่งที่โชว์ตรงหน้าก็คืองูหลามของเขานั่นเอง มันไม่ได้นอนนิ่งแล้ว มันตื่นจากการนอนหลับแล้ว

ว้าย!

“ทำบ้าอะไรคะเนี่ย ปิดเดี๋ยวนี้” เธอสั่งเขาพร้อมยกมือขึ้นปิดตา

“บอกมาว่าพี่กับเค้กชาเขียว อะไรอร่อยกว่ากัน” เขาถามย้ำอีกแล้วโน้มโค้งตัวลงไปปาดหน้าเค้กแล้วนำมาปาดท่อนเนื้อบุรุษแข็งร้อนของตัวเอง

“เค้กค่ะ”

“ให้ตอบอีกครั้ง” เขาบอกเสียงทุ้ม

“เค้กค่ะ” เธอยืนยันคำเดิมแล้วก็ส่ายหน้าให้กับคนทะลึ่งลามก เขามันโรคจิตชัดๆ

“พี่ให้ตอบแล้วนะ ตอบไม่ถูกใจพี่เอง และพี่จะถามอีกครั้งหลังจากน้องต้องกินพี่แล้ว” เขาก้มลงไปปาดวิปครีมหน้าเค้กขึ้นมาปาดป้ายตามหว่างขาตัวเองและท่อนเนื้อเอ็นอุ่นร้อนอีกครั้ง

“ทำอะไรคะเนี่ย พอได้แล้ว ไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ อย่ามาโชว์แบบนี้ จริงอยู่ว่าต้องจะเห็นทุกวัน แต่ต้องไม่ชินนะ และไม่มีวันจะชินด้วย” เธอบอกเขาพร้อมโบกมือไล่เขาไปไกลๆ แล้วมองเค้กตรงหน้าชิ้นของตัวเองที่เขาไม่ได้เอามือปาดครีมไปป้ายตัวตนของเขา

“ไม่อาบจนกว่าต้องจะชิมพี่และตอบใหม่ว่าพี่หรือเค้กอร่อยกว่ากัน” แล้วเขาก็ก้าวขาขึ้นมาเหยียบบนโต๊ะทานข้าวพร้อมกับขาอีกข้างก้าวตามมาแล้วย่อตัวนั่งลงถ่างขาแยกกว้างตรงหน้าเธอทันที

ว้าย!

ต้องใจตกใจแล้วตกใจอีกกับการกระทำของอธิคุณ นี่เขาเป็นเชฟหรือเป็นโรคจิตกันแน่

“โรคจิต! หุบขาเดี๋ยวนี้พี่คุณ”

“ไม่หุบ กินพี่หน่อยสิ กินพี่แล้วค่อยตัดสินว่าพี่กับเค้ก อะไรอร่อยกว่ากัน”

“บ้ารึไงคะ พี่มันบ้าไปแล้ว ไอ้เชฟโรคจิต” พูดจบเธอก็จะลุกขึ้น แต่มือใหญ่เอื้อมมากดหัวไหล่เธอให้นั่งอยู่กับที่

“กินพี่ก่อนสิ กินพี่” เขาพูดพร้อมยกเอวสอบแอ่นเด้งฟาดท่อนเนื้อใหญ่โตไปกับหน้าของเธอ.....