ซีรีส์ โหดเลวดี รวม 3 เล่ม (NC25+) / ณิการ์ ยักษ์ (ทำมือ ใหม่ แถม ฟรีปกพลาสติกใส )

ผู้แต่ง   ณิการ์  ยักษ์

สำนักพิมพ์  ทำมือ

สภาพหนังสือ  หนังสือใหม่
ประกอบด้วย 3 เล่ม คือ โหด เลว ดี
โปรย #โหด

เพล้ง!

เพล้ง!

เพล้ง!

เสียงขว้างข้าวของที่ใกล้มือไม่ว่าจะเป็น นาฬิกาตั้งโต๊ะหรือโคมไฟล้วนถูกหล่อนหยิบโยนฟาดใส่เขาหมด

“ทำแตกกี่ชิ้น กูก็จะเอามึงเท่าจำนวนของที่ตกแตก” มือใหญ่ปัดขวดโคโลญจน์ที่กำลังลอยมาทางตนและด้วยความที่รู้และตั้งรับอยู่แล้วเลยทำให้ขวดที่ลอยมาถูกปัดทิ้งไปอีกทาง

เพล้ง!

“อย่าเข้ามานะ ฉันเป็นแม่เลี้ยงแกนะ”

หึหึ

เขากลั้วขำในลำคอพร้อมมองจ้องคนที่บอกกับเขาว่าเป็นแม่เลี้ยงของเขา หล่อนมันก็แค่ผู้หญิงหิวเงินคนหนึ่งเท่านั้น ผู้หญิงที่มาจับผู้ชายแก่ๆ อย่างพ่อของเขาเพื่อหวังจะรวยทางลัด

“แล้วไง ไม่ใช่แม่ที่อุ้มท้องกูมาสักหน่อย” เท้าใหญ่ก้าวลงส้นเท้าหนักๆ ตรงไปหาคนที่ตอนนี้หมดทางหนีแล้ว หล่อนเดินถอยไปจนชนกับผนังห้อง

“ฉันจะบอกพ่อแกว่าแกข่มเหงฉัน”

“อย่าลืมบอกด้วยล่ะว่ากูเอามึงกี่ครั้ง กี่ท่า ว่าแต่มีอะไรแตกบ้างเมื่อกี้ โคมไฟ แจกัน นาฬิกา และขวดโคโลญจน์ สี่อย่างก็สี่ยก” น้ำเสียงห้าวดุดันดังขึ้นพร้อมกับมือใหญ่ยกขึ้นวางทาบทับบนไหล่เล็กที่สั่นเทาของแม่เลี้ยงหน้าเงินตรงหน้า และอีกมือก็ยกมาวางทาบทับไหล่อีกข้างของหล่อนเช่นกัน แล้วเขาก็ไม่รอช้า สองมือจับคอเสื้อยืดของเธอแล้วฉีกกระชากทันที

แควก!

กรี๊ด!

โปรย #เลว 
กรี๊ด...

“จะ...เจ็บ! ” เสียงร้องเจ็บปวดดังขึ้นพร้อมกับน้ำตาใสๆ ไหลออกมาทางหางตา ปากน้อยอ้ากว้าง เอวเล้กบิดดิ้นถอยหนีความเจ็บปวดแต่ยิ่งดิ้นยิ่งทรมาน สองมือเล็กทุบตีฟูกนอนไปด้วย

ตุบ! ตุบ! ตุบ!

“อา แน่นเป้นบ้า” มุมปากหนาคนไร้จิตสำนึกยกยิ้มเล็กน้อยพร้อมกับมือหยาบกร้านจับรั้งเอวเล็กคอดแล้วแอ่นโยกเร่ากระแทกเอวสอบเข้าออกกายคับแน่นของเจ้าหล่อนด้วยความทรมานเอ็นเนื้ออุ่นร้อนที่ถูกกายภายในของสาวเจ้าตอดรัดคลึงยามเสียดสีเร่าร้อนเข้าออกเป้นจังหวะ

“อ๊ะ เจ็บ! ได้โปรด...ยะ...อย่าทำแบบนี้เลย ฉันเจ็บจะตายแล้ว อ่ะ อื้อ แกกระแทกแรงเกินไปแล้วนะ อ่ะ เจ็บ! ”

เจ็บเจียนจะตายก็ว่าได้ในตอนนี้ บอกได้คำเดียวว่าเธอเกลียดคนสารเลวเหนือร่างเช่นกัน เกลียดจนอยากสับร่างของเขาเป็นชิ้นๆ โยนทิ้งให้นกกากินก็ว่าได้ เขามันป่านเถื่อนและต่ำทรามที่สุดเท่าที่จะหาใครมาเปรียบ

“อา เสียว แน่นดีเป็นบ้าทูนหัว อืม” เอวสอบบดคลึงโยกเร่าบิดส่ายกระแทกกายเนื้อเข้าออกซอยถี่ไม่สนใจว่าบทรักครั้งนี้เป็นครั้งแรกของสาวเจ้า ลภัชดนย์เคลื่อนไหวเอาแต่ใจ สำหรับเขาแล้วสิ่งเดียวที่สนใจในตอนนี้คือภายในที่คับแน่นตอดรัดคลึงเขาหนักหน่วงยามจ้วงสอดลึกข้างในหล่อนก็รัดแรงเอ็นนเอแทบจะขาดคาในกายของคนตัวเล็ก

“โอ ดีเป็นบ้าทูนหัว อา ดีมาก เสียว ซี๊ด”

หล่อนเกลียดเสียงพูดของเขา เกลียดที่ตอนนี้ความเจ็บปวดกลางลำตัวเปลี่ยนไปตอบสนองคนระยะตำบอนเหนือร่าง สองมือเล็กกำฟูกนอนเกร็งแน่น เม้มปากแน่นแต่ก็อยากกัดลิ้นตัวเองเมื่อมันหลุดร้องหลงระเริงไปกับจังหวะดิบเถื่อนของคนตัวโต

“อ่ะ อื้อ”
โปรย #ดี

แกเป็นใคร? ” เสียงเล็กตะโกนถามเงาดำมืดตรงหน้าในห้องนอนที่มีแสงสลัวๆ ทันที เธอเพิ่งอาบน้ำเสร็จออกมาจากห้องน้ำ และจำได้ว่าเปิดไฟในห้องแล้ว แต่พอออกมาจากห้องน้ำทำไมไฟดับล่ะ พอมองไปที่ฟูกนอนก็เห็นเงาดำๆ บนฟูกนอน และแสงไฟในห้องน้ำก็ส่องสลัวให้รู้ว่าเขานั่งชันเข่าบนฟูกนอนขนาดเล็กของเธอ

 หึหึ

 มีเพียงเสียงขำในลำคอลอยมาปะทะโสตประสาทในความมืด

 “แกเป็นใคร? ”

 ถามย้ำอีกครั้งพร้อมกับมือเล็กกำปมผ้าเช็ดตัวบนตัวของตัวเองไว้แน่น พร้อมจ้องมองอีกฝ่ายอย่างระมัดระวัง

 เฮ้อ!

 ยังคงเงียบ มีเพียงเสียงถอนหายใจของเงาดำในความมืดดังออกมาพร้อมกับเงาดำนั้นเริ่มขยับตัวลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ดวงตากลมโตจ้องมองเงาในความมืดประมาณความสูงแล้วน่าจะราวหกฟุตเห็นจะได้

 “ยะ...อย่าเข้ามานะ”

 เธอร้องห้ามเงาดำที่เคลื่อนไหวมาทางตน และยิ่งเงาดำเคลื่อนไหวมาใกล้เรื่อยๆ ยิ่งทำให้เธอหวาดกลัวกับเงาดำตรงหน้า พอเงาดำเคลื่อนมาใกล้แสงไฟในห้องน้ำก็ส่องกระทบให้เห็นเสี้ยวหน้าของอีกฝ่ายให้ได้เห็นจนต้องเบิกตากว้าง แม้จะเพียงแค่เสี้ยวหน้าไม่ชัดเจนเท่าไหร่นักแต่ก็จำได้ดีว่าอีกฝ่ายเป็นใคร

 “แก! ”

 “ว่าที่ผัวมึงยังไงล่ะ” ผู้บุกรุกในยามวิกาลเอ่ยออกเป็นคำแรกพร้อมกับยกยิ้มร้ายในความมืดยกมือเสยผมตัวเองที่ตกมาปิดตาหนึ่งครั้ง แล้วยื่นมือข้างนั่นยื่นไปตวัดกอดเกี่ยวร่างน้อยที่กำลังตกใจเข้ามาหาตัวเอง

 “วะ....ว้าย! ”