นาสูร(รีพรินต์) (นาสูร+พุดซ้อน),มังกรกัณฐ์ (มังกรกัณฐ์+เจณิสา),กลืนกิน (พาที+เดหลี) รวม 3 เล่ม (NC25+) / ณิการ์ ยักษ์ (ทำมือ ใหม่ ฟรีปกพลาสติกใส )

ผู้แต่ง   ณิการ์  ยักษ์

สำนักพิมพ์  ทำมือ

สภาพหนังสือ  หนังสือใหม่

ประกอบด้วย 3 เล่ม คือ

1.นาสูร(รีพรินต์) (นาสูร+พุดซ้อน)

“อ่ะ...อื้อ” เธอเบิกตากว้างในความมืดสลัวเมื่อรู้ว่าตอนนี้ตัวเองถูกคุกคามยามดึก

“ชูว์! ฉันเองเด็กน้อย” เขายกมือมาปิดปากเธอพร้อมบอกให้รู้ว่าคือเขา

“คุณนาสูร”

“ใช่ ฉันเอง ก็บอกแล้วไงว่าเจอกัน”

“ฟ้าอยู่”

“เธอไม่ตื่นหรอก” เขาบอกตอบกลับ

“แต่ไม่ได้นะคะ เราจะ...”

“ทำไมจะไม่ได้ ก็ฉันหิวมาหลายวันแล้วน้อง เธอก็รู้ว่าฉันต้องการเธอมากแค่ไหน” เขารีบบอกสวนกลับโดยที่เธอยังพูดไม่สุดประโยคความ

“พรุ่งนี้ฟ้าก็กลับแล้ว” เธอบอกพร้อมดันเขาไปนอนข้างๆ ตัวเองที่ยังมีพื้นที่ว่างอยู่

“ไม่มีพรุ่งนี้ทั้งนั้น ฉันต้องการวันนี้เด็กน้อย ขอเถอะนะ เพื่อนเธอไม่มีทางตื่นถ้าฉันไม่สั่งให้ตื่น เรามามีความสุขกันเถอะนะ ฉันรู้ว่าเธอเองก็โหยหาฉัน” มือใหญ่สอดเข้าไปในใต้ผ้าห่มแล้วบีบเคล้นเต้าของเธอ

“อ่ะ...อื้อ คะ...คุณนาสูร ยะ...อย่าทำแบบนี้ค่ะ น้องอาย ถึงฟ้าจะไม่ตื่น แต่ฟ้าก็นอนอยู่ข้างๆ นะคะ”

พึ่บ!

แล้วผ้าห่มที่เธอแบ่งกันกับเพื่อนห่มนั้นก็ถูกถลกดึงรั้งขึ้นไปคลุมหัวของฟ้าใสทันที

“คุณทำอะไร เดี๋ยวฟ้าก็หายใจไม่ออก” เธอถามเขาเมื่อเขาดึงผ้าห่มจากฝั่งของเธอไปคลุมหัวเพื่อน

“ก็เธออายเพื่อน ฉันเลยทำให้เธอหายอาย”

“ด้วยการเอาผ้าห่มคลุมเพื่อนน้องเนี่ยนะคะ ตายักษ์บ้ากาม” นี่เขาคิดได้ยังไงกันเอาผ้าห่มคลุมหัวเพื่อนเพื่อไม่ให้เธอมองเห็นเนี่ยนะ เขามันร้ายและเจ้าเล่ห์ที่สุด

หึหึ

“ก็เธอต้องการนี่ อีกอย่างเธอก็ไม่เห็นเพื่อนเธอแล้ว เราคลุมเธอไว้แล้วตอนนี้ มาเถอะเด็กดี ขย่มฉันนะน้อง เลิกอายแล้วจัดการผัวซะทูนหัว” แล้วเขาก็อุ้มเธอที่นอนข้างๆ ขึ้นมานอนคร่อมทับตัวเอง

“อ่ะ...คนเจ้าเล่ห์ แต่น้อง...” แล้วเขาก็พูดแทรกขึ้นมาก่อนที่เธอจะพูดจบเหมือนเดิม

“ฉันบอกแล้วไงว่าฉันหิวเธอมากทูนหัว เถอะนะ จัดการฉัน ถอดกางเกงฉันและชุดนอนของเธอทิ้งซะเด็กดี” เธอยอมแล้วความหื่นของนาสูร ฟ้าใสก็นอนหายใจอยู่ข้างๆ แต่เขาก็ยังไม่สนใจ แม้จะคลุมหัวคลุมร่างของเพื่อนไว้แล้ว แต่เธอก็รู้ดีว่าเพื่อนนอนอยู่ข้างๆ จะให้เธอมีเซ็กซ์กับเขาได้ยังไงกัน

“น้องอายอยู่ดี เพราะน้องรู้ว่าเพื่อนน้องนอนอยู่ข้างๆ”

“อย่าอายไปเลยนะ ผ่อนคลาย คิดถึงแต่ความต้องการของเราสิเด็กดี จัดการฉันอย่างที่ใจปรารถนา และฉันจะแอ่นเด้งกระแทกตอบรับอย่างที่เธอต้องการน้อง จัดการฉัน” มือใหญ่สอดเข้าไปในชายเสื้อนอนของเธอพร้อมลูบไล้มือสากกร้านไปมากับสีข้างนวลเนียนของพุดซ้อนอย่างปลุกเร่า

“อ่ะ...อื้อ น้อง...”

“ขย่มฉันเด็กดี ยักษ์ตนนี้มันเป็นของเธอแล้วตอนนี้” น้ำเสียงแหบพร่าทุ้มลึกพูดแทรกขึ้นโดยไม่รอให้เธอได้พูดจบความ....

2.มังกรกัณฐ์ (มังกรกัณฐ์+เจณิสา)

ริ้วรอยความโกรธปรากฎเด่นชัดบนใบหน้าหล่อของชายหนุ่มลูกครึ่งมนุษย์และยักษ์ปูนโปนขึ้น ดวงตาเป็นประกายเพลิงสีแดงและอีกข้างประกายเขียวมรกตเมื่อเห็นผู้หญิงที่ตนหมายปองยืนยิ้มหัวเราะต่อกระซิกกับชายอื่นในภาพที่ฉายบนผนังห้องนอน

กรอด!

“กล้าขัดคำสั่งฉันงั้นเหรอเจณิสา” พึมพำเสียงแข็งกับตัวเองพร้อมกับสองมือใหญ่กำแน่นเจ้าหากันแล้วลุกขึ้นยืนเต็มความสูงพร้อมกับภาพที่ฉายบนผนังหายวับไปเหมือนว่าก่อนหน้านี้ไม่ได้มีการฉายภาพบนผนังนั้น

เท้าใหญ่ก้าวยาวๆ ไปทางห้องน้ำแล้วก็ไปโผล่อีกที่ที่ที่ซึ่งเป็นที่พักพิงของหญิงสาวที่สร้างความขึงโกรธให้ตัวเองพร้อมกีบที่ประตูห้องผลักถูกผลักเปิดเข้ามาพอดี

แอค!

มังกรกัณฐ์กันไปทางประตูที่ถูกเปิดผลักออก สวนเจ้าของห้องที่เพิ่งเปิดประตูเข้ามาแทบจะผลักประตูปิดแล้วกนีกลัยทางเดิมทันทีเมื่อเห็นสายตาวาวโรจน์ของอีกฝ่าย

“กลับดึก?” ถามเสียงแข็งพร้อมเดินไปฉุดรั้งร่างเล็กของหล่อนเข้ามาในห้องอีกมือก็ผลักปิดประตูพร้อมกดล็อกให้สนิท

“คุณเข้ามาในห้องของณิสาได้ยังไงคะ?” เธอไม่ตอบแต่ถามเขาแทนทั้งๆ ที่หวาดกลัวจนไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้นสบดวงตาวางโรจน์ของคนตัวสูง

“ฉันถามเธอก่อนนะเจณิสา เธอควรตอบฉันก่อนจะตั้งคำถามกับฉัน” กอดดึงลากร่างน้อยไปยังเตียงนอนนุ่มแม้ว่าเธอจะจิกเท้าขืนตัวเองแต่ก็ไม่ได้ทำให้เขาสนใจ

3.กลืนกิน (พาที+เดหลี)

"คุณต้องทำแบบนี้จริงๆ เหรอคะ" ดวงตาใสซื่อสบจ้องดวงตาดุดันของคนตัวโตตรงหน้าเพื่อให้เขาตอบปฏิเสธสิ่งที่ตัวเองได้รับรู้มา แต่ก็ไม่เลย เขากลับนิ่งเงียบไม่ตอบแถมยังลุกเดินหนีไปหาผู้หญิงคนนั้น คนที่ตบหน้าเธอก่อนหน้านี้

"คุณเลือกเธอเหรอคะ? " ถามทั้งๆ ที่ภาพตรงหน้าก็ชัดเจนอยู่แล้ว

"ไสหัวของเธอไปซะเดหลี ไปให้พ้นสายตาฉัน" น้ำเสียงเข้มห้วนตอบกลับพร้อมกับตวัดร่างเล็กอ้อนแอ่นของผู้หญิงอีกคนเข้ามากอดรัดแน่นพร้อมกับบรรจงจูบหล่อนให้เดหลีดูเพื่อที่หล่อนจะได้ตัดใจจากตนเอง

"คนเลว! ไหนบอกว่ารักเดหลีไงคะ คุณลืมไปแล้วเหรอว่าคุณเคยบอก 'รัก' เดหลี"  เด็กดื้อยังคงยืนนิ่งไม่ยอมไปจาก

"เธอเชื่อคำพูดของฉันเหรอเดหลี มันก็แค่คำพูดเท่านั้น และฉันก็ไม่ได้ลงนามสัญญากับเธอ ฉะนั้นไปให้พ้นหน้าฉัน ฉันเบื่อเต็มทนแล้วกับเด็อ่อนหัดอย่างเธอ" จูบดูดดื่มกับหญิงอีกคนก็ผละออกมาเอ่ยตอบกลับอีกคนก่อนจะโอบเอวเล็กของคนที่เพิ่งจูบพาเดินจากไปทิ้งให้สาวน้อยยืนหัวใจแตกสลายน้ำตาคลออยู่กับที่

'ฉันจำเป็นต้องทำแบบนี้เดหลี เราสองคนอยู่ด้วยกันไม่ได้ ฉันไม่ใช่มนุษย์เหมือนเธอ' พาทีได้แต่พึมพำในใจแสร้งยิ้มให้กับหญิงที่ตนเองโอบเอวเดินมาด้วย