กรงรักพันธะเถื่อน (NC25+) / มณีภัทรสร สไบนาง (ทำมือ – ใหม่ แถมฟรีปกพลาสติกใส)

ผู้แต่ง        มณีภัทรสร สไบนาง

สำนักพิมพ์   ทำมือ

สภาพหนังสือ   หนังสือใหม่

ตาคมเข้มช้อนมองหน้าหญิงสาว

ที่เธอพูดมาก็ถูกทุกคำเพราะเขาคิดว่าชีวิตนี้ไม่มีอะไรที่เป็นของเขา

แม้กระทั่งลมหายใจก็ยังเป็นของคุณหมอก

ไม่เคยคิดว่าจะมีครอบครัวเหมือนคนอื่น และไม่กล้ามีความรัก

เพราะคิดว่าคงดูแลใครไม่ได้ พอมาถึงวันนี้วันที่เธอเดินเข้ามาในชีวิต

เขาก็แทบจะไม่เหลืออะไรเลย เธอรวย เธอสวย เธอไฮโซ

ส่วนเขามันก็แค่หมาวัดตัวหนึ่ง

ที่ผ่านมาเขาไม่กล้าบอกไม่กล้าพูดคุยกับเธอ

เพราะไม่อยากให้หัวใจตัวเองถลำลึกไปมากกว่านี้

เพราะเธอช่างแตกต่างกับเขา

หลายคนเล่าให้เขาฟังว่าวันที่เธอรู้ว่าเขากำลังจะตาย

เธอร้องไห้และประกาศว่าเป็นแฟนเขา

ใครจะทำอะไรกับร่างกายเขาไม่ได้ ถ้าเธอไม่ยอม จนกระทั่งเขาฟื้น

ภาคินไม่รู้หรอกว่าเขาฟื้นขึ้นมาเพราะอะไร แต่ความรู้สึกตอนนี้ของเขา

กลัวที่สุดก็คือความตาย เขาไม่อยากตาย เพราะอยากอยู่กับเธอตลอดไป

ตอนพิเศษ

อุแว้ๆๆ(แง้ๆๆ) อุแว้ๆ (แง้ๆๆ)"เสียงเด็กน้อยร้องประสานเสียงที่ดังมาจากหน้าบ้าน ทำให้คนที่กำลังอุ่นนมอยู่ในครัว สะดุ้งโหยง มือแกร่งยกขึ้นกุมหัว เมื่อลูกแฝดของเขาร้องแข่งกันอีกแล้ว งานที่ทำในมือถูกเร่งให้เร็วขึ้น คว่ำขวดนมที่ล้างเสร็จใส่กระจาด ก่อนจะเปิดเครื่องอุ่นนม หยิบถุงซิปเก็บน้ำนมแม่ ที่อุ่นได้ที่มาเทใส่ขวดนมขนาด 4 ออนซ์สองใบ แล้วรีบเดินไปหาหนูน้อยที่แผดเสียงแข่งกัน จนดังไปทั้งบ้าน

เขมจิราพาแม่นิ่มเข้าเมือง จึงฝากลูกแฝดไว้กับแม่เลี้ยงที่บ้านใหญ่ เข้มกลับมาจากไร่จึงไปรับลูกมาเลี้ยงเอง

"มาแล้วๆ ใครงอแงเอ่ย พี่คินหรือเปล่า พี่คินไม่น่ารักหรือเปล่า"เสียงหยอกล้อลูกที่ดังมาก่อนตัว ไม่ได้มีผลกับเด็กน้อยในเปลเลยสักนิด เมื่อเด็กน้อยทั้งสองยังคงแข่งกันส่งเสียงร้องเหมือนเดิม เขาว่าเด็กแฝดมักจะทำอะไรเหมือนๆกัน เรื่องนี้น่าจะเป็นเรื่องจริง เพราะถ้าคนใดคนหนึ่งร้อง อีกคนก็จะร้องตาม

"อุ้มใครดีล่ะ"คนเป็นพ่อยืนคิดอยู่ข้างเปล เมื่อไม่รู้ว่าจะอุ้มลูกคนไหนก่อนดี

"พ่ออุ้มน้องเขมนะครับ พี่คินเป็นพี่ต้องเสียสละให้น้อง"พูดกับลูก ก่อนจะจับขวดนมใส่ปากแฝดพี่ แล้วอุ้มแฝดน้องขึ้นมาแนบอก

"แอ๊ะ (อุแว้ๆๆ)"ทันทีที่เข้มอุ้มเด็กชายเขม

เด็กชายคินที่อยู่ในเปล ก็ผลักขวดนมออกจากปาก แล้วส่งเสียงร้องดังขึ้นกว่าเดิม

"อุแว้ๆๆๆ"

"อะไรครับพี่คิน พ่อมีสองมือครับ อุ้มได้แค่คนเดียว โอ๋ๆ ไม่ร้องนะครับ"ปลอบลูก พร้อมกับเอาขวดนมใส่ปากลูกอีกครั้ง แต่คนในเปลยังคงดิ้น แล้วถีบผ้าไปมา ต่างจากคนที่อยู่ในอกพ่อ ที่นอนตาแป๋ว ดูดนมลงคอเสียงดัง อึกๆๆ

"อุแว้ๆ!!!"